U ngrit nga gjumi dhe pa qe ishte ne perqafimin e dikujt, ngriti pak koken dhe pa qe ishte Massimo. Nuk levizi por ashtu ndenji, thjesht po mendonte, si kishte arritur deri ketu.
Nga Italia ne Rusi
Nga kamariere ne asistente.
Nga nje dhome e banjo ne nje vile
I dukej sikur s ishte vetem por ne te vertete ishte. Kush ishtr aty per te? Askush!
Nese do t ia kerkonte dicka dikujt a do ta bente? Sigurisht qe jo.
I dhimbte shume qe gjate gjithe jetes se saj kishte qene vetem, dhe vazhdonte te ishte vetem.
Ishte mesuar me vetmine si bente shume pershtypje por prape donte dhe ajo nje njeri ku te mbeshtetej per gjithcka.
Me ngadale hoqi doren e tij nga beli i saj dhe shkoi te bente nje dush.
Pasi doli pas disa minutash u vesh dhe zbriti poshte dhe pa Massimon qe po vishte xhiboksinn e tij.
Massimo: une po iki.
Liana: ik.
Massimo: neser ne pune, mos harro.
Liana: patjeter.
U nis te ikte por ndalpi ne gjysem te rruges dhe pa u kthyer nga ajo, ashtu sic ishte i tha:
Massimo: fakti qe sot te tregova nje pjese te jetes time s do te thote qe je shume e rendesishme, por thjesht doja nje person ku te flisja. Dhe do te te thoja qe me mire ti harroje.
Liana: gjithsesi e dija, s kishte nevoje ta thoje me ze te larte... Zoteri.
Massimo doli, mbylli deren dhe e perplasi ate ne mbyllje .
Ajo u ul ne divan dhe thjesht po rrinte. Cfare te bente tjeter?
U mbeshtet ne divan dhe i la lotet te dilnin duke kujtuar gjithcka i kishte ndodhur ne jete.
E kishin bullizuar gjate gjithe jetes se saj, i kujtonte shume mire nofkat qe i vinin " jetimja" " varfanjakja" " cope mishi me dy sy" " lopa" " e ngathta" " ngaterrestarja" " kurv@" dhe shume te tjera.
E urrente boten, i urrente njerezit, urrente gjithcka.
Urrente prinderit e saj qe e braktisen ne jetimore. Urrente kujdestaren e jetimores qe e rrihte dhe e linte pa ngrene vec sepse ashtu kerkonte vajza e saj. Urrente nxenesit ne shkolle qe e ofwndonin dhe e diskriminonin. Urrente meshkujt qe i hidhnin fjale nga me te ndryshmet duke e ditur aq ajo s kishte ku te mbrohej.
Kishte tentuar dy here te vriste veten.
Por s kishte pasur rezultat.
S donte te jetonte me.
Ajo thjesht rrinte indiferente ndaj njerezve sepse s donte nje lendim tjeter, ajo s perballonte dot me.
Hi njerezit e mi te dashur si jeni?
S do ktheni pergjigje apo jo?
Dihet ajo.
Ju dua shume te gjitheve.
Mos harroni vote and comment.
