U nis per ne kompani ne kembe pasi e kishte shume afer shtepine dhe arriti brenda. U fut ne zyren e saj , hoqi xhaketen, la canten dhe mori tabletin dhe axheden e dites se sotme dhe u nis per tek zyra e Dylanit, qe me pare ishte e Massimos. Trokiti dhe pasi degjoi miratimin e tij hyri brenda.
Hyri brenda por u cudit kur pa dhe ate aty brenda. Shikimet e tyre u nderthuren, por qe Liana e hoqi shikimin shpejt duke treguar sikur si interesonte, kur ne fakt zemra e saj po rrihte si e cmendur.
Liana: miremengjesi Zoteri- iu drejtua Dylanit- miremengjesi- i tha edhe Massimos.
Dylani: miremengjesi Liana.
Liana: paraditen e keni te lire zoteri pervec ne oren 11 kemi nje mbledhje me bordin drejtues. Pasdite....
Dylani: anuloji planet per pasdite te bejme mbledhjen me bordin dhe pastaj behu gati ne mbremje do te shkojme ne festen qe organizon Z.Gabriel.
Liana: ne rregull. Mund te dal?
Dylani: vazhdo.
Sapo doli nga zyra iu drejtua zyres se saj dhe u fut brenda dhe u ul ne karrige dhe vendosi doren tek zemra e cila po rrihte si e cmendur. Syte iu mbushen me lot kur e kujtoi.
Kishte lene me shume mjeker, ishte veshur komplet me te zeza dhe dukej me terheqes.
-Nderkohe ne zyre-
Dylani: akoma se besoj qe erdhe vella- tha me buzeqeshje.
Massimo: sigurisht qe erdha. Me kishte marre malli vella.
Dylani: gjithashtu, por pse e kam pershtypjen qe te ka marre malli per dike tjeter?
Massimo: ndoshta- tha duke qeshur.
Dylani: jepi ngrihu pra, ca m rri ketu.
Massimo: ika- tha duke u ngritur
Dylani: vrap
Massimo: s me urdheron dot djale
Dylani: mos harro kush eshte shefi
Massimo: sigurisht qe se harroj, une jam.
Dylani: shefja jote eshte dikush tjeter
Massimo: me gjithe qejf i pranoj urdherat e saj.
Dylani: ik mor pall ik
Massimo i ngriti gishtin e mesit dhe iku.
Hapi deren e zyres se saj pa trokitur fare dhe hyri brenda dhe e pa ate me shume letra ne tryeze.
Massimo: ckemi
Liana: pershendetje zoteri- tha duke u ngritur ne kembe serioze.
Massimo: auuu, m preke n zemer sa serioze.
Liana ngriti nje vetull
Liana: cfare?
Massimo: vec me fryme ke jetuar ti?- tha duke e pare ne trup, pasi ishte dobesuar shume.
Liana: dhe cfare ju intereson?
Massimo: aha, keq puna a?
Liana: per cfare?
Massimo iu afrua ngadale dhe ajo u perpoq te largohej por qe perfundoi e mbeshtetur me tavolinen.
Massimo: vogelushe? Pse kaq serioze ti? Pa merak do flasim vogelushja ime- dhe u afrua i la nje puthje te shpejte me buze dhe u largua duke i shkelur syrin.
Hi people?
Sa pjese doni sonte?
Vec mos kerkoni shume
