Babygirl [Book 2]

~26

Κάθε φορά που έχω εξεταστική με πιάνει τρελό άγχος. Νομίζω ότι πρέπει να τσιλάρω λίγο ουφ.

Βαθιές ανάσες.

Χοδερ.

~~~

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι το ξυπνητήρι μου που κουδουνίζει σαν τρελό.

Απλώνω το χέρι και απλά το ρίχνω κάτω για να σταματήσει. Και νομίζω πως σταμάτησε. Οριστικά αυτή την φορά.

Δεν κάθομαι ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω στο κρεβάτι. Σηκώνομαι αμέσως όρθια και πηγαίνω στην κουζίνα.

Όλα είναι όμορφα. Όλα μοιάζουν τέλεια.

Μπορεί ακόμη να είναι 7μιση το πρωί, μπορεί να κοιμήθηκα ελάχιστα εχθές το βράδυ, αλλά νιώθω υπέροχα.

Και τις τελευταίες δύο εβδομάδες νιώθω άλλος άνθρωπος. 

Βγάζω δύο κούπες από το ντουλάπι και ανάβω την καφετιέρα χωρίς να φύγει το χαζό χαμόγελο από τα χείλη μου.

Δύο εβδομάδες.

Είναι εδώ. Τον έχω δίπλα μου για δύο ολόκληρες εβδομάδες.

Και σε καμία περίπτωση δεν τον έχω χορτάσει. Ούτε εκείνος, από ό,τι έχω καταλάβει.

Τα πρωινά πηγαίνω στην σχολή και εκείνος στις προπονήσεις. Σχεδόν πάντα μαζί γυρίζουμε. Συναντιόμαστε στο Coffeegasm και μετά ερχόμαστε ή εδώ ή πηγαίνουμε στο σπίτι του.

Και, Χριστέ μου... τόσο σεξ είχα να κάνω... βασικά, όχι, ποτέ δεν έκανα τόσο πολύ σεξ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα στην ζωή μου.

Το θέμα είναι όμως πως... ποτέ δεν ήταν σαρκικό όλο αυτό το... το μεταξύ μας. Ποτέ δεν τον ήθελα απλά για το σεξ. 

Είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Εξ αρχής ήταν.

Το χαρακτηριστικό κλικ της καφετιέρας ακούγεται και σχεδόν αμέσως γεμίζω τις δύο κούπες με αχνιστό καφέ φουντούκι.

Τα χέρια μου τρέμουν, όπως κάθε πρωί. Όταν τα βράδια μένουμε εδώ, κάθε πρωί ξυπνάω πιο πριν από αυτόν και πάντα περισσότερο αγχωμένη από όσο θα έπρεπε.

Θέλω όλα να είναι τέλεια. Για μια φορά πρέπει όλα να είναι τέλεια.

Παίρνω τις κούπες με τον καφέ και επιστρέφω στο δωμάτιό μου κλείνοντας την πόρτα απαλά με το πόδι μου. Αφήνω και τις δύο στο κομοδίνο και έπειτα ξαναχώνομαι κάτω από τα σκεπάσματα.