Babygirl [Book 2]

~6

Έχω το φίλινγκ ότι θα κερδίσω σε γκίβαγουει. Ας προσευχηθούμε όλοι μαζί.

Επίσης, ναι ανέβασα και δεύτερο σήμερα. Για να δείτε πόσο καλός άνθρωπος είμαι. Άντε.

Βασικά είχα πολλή έμπνευση και έχω γράψει και το επόμενο αλλά μαντέψτε. Δεν θα ανέβει σήμερα. Μην το χεσω.

Ιντζοι.

~~~

ΑΛΕΞ ΠΟΒ
(Για λίγο. θα αρχίσει πάλι μετά η βλαμμένη. Αχ πόσο λατρεύω τους χαρακτήρες που φτιάχνω...)

Πω. Γιατί έχει τόσο κόσμο;

Αχ ναι. Έχω ξεχάσει πως είναι τα κλαμπ. Έχω να έρθω εδώ από τον καιρό του Νώε.

Δεν προλαβαίνω καν να περάσω την είσοδο και ήδη η μυρωδιά του τσιγάρου νιώθω να με βρωμίζει.

Γυρνάω για να ψάξω τον Κόλτον, αλλά ο πούστης έχει ήδη εξαφανιστεί. Ωραία. Καλά θα περάσω και μόνος μου.

Περνάω ανάμεσα από όλους αυτούς που είναι κολλημένοι ο ένας με τον άλλο και σε λίγο θα κολλήσουν μέχρι και σύφιλη και καταφέρνω να φτάσω στο μπαρ.

Είναι ακόμη 12μιση αλλά έχει άπειρο κόσμο. Τι φάση; 

Κάνω ένα νόημα στον μπάρμαν αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι με είδε. 

ΠΦ. Γιατί ήρθα είπαμε;

Βγάζω το κινητό από την τσέπη και το αφήνω μπροστά μου πάνω στον πάγκο.

Προλαβαίνω να φύγω πριν με δει ο Κόλτον;

<<ΦΙΛΕΕΕΕΕ>> έρχεται από πίσω μου και με χτυπάει στον ώμο.

Γαμώ. Δεν μπορούσα να ευχηθώ κάτι άλλο;

<<Που ήσουν ρε ηλίθιε;>> φωνάζω για να ακουστώ πιο δυνατά από την μουσική.

Φακ. Αύριο πρέπει να βρω μια καλή δικαιολογία. Θα φάω κράξιμο από τον κόουτς.

<<Κανόνιζα κατάσταση φίλε μου>> μου κλείνει το μάτι και κουνάω το κεφάλι μου. Φωνάζει τον μπάρμαν και του δίνει παραγγελία. Με το βλέμμα μου ψάχνω το μαγαζί. Δεν θα υπάρχει έστω και μια που να θέλει σεξ; Για σήμερα μόνο; 

Πόσο απελπισμένος είμαι γαμώ;

<<Μην είσαι σαν θλιμμένη Παρασκευή ρε μαλάκα>> τσιρίζει ο βλάκας μέσα στο αφτί μου και τον αγριοκοιτάζω.