Babygirl [Book 2]

~34

*έρχεται διστακτικά προς το μέρος σας κρατώντας βιβλία και ένα φρέντο καπουτσίνο μέτριο με καστανη*

ΓεΙα ΣαΣ κΑλΕ!!!!11!!

*με κοιτάζετε με απογοητευμένο βλέμμα εκτός από μια που με κοιτάζει λες και είμαι φάντασμα*

Πριν πείτε οτιδήποτε, σκεφτείτε ότι... *μια ντομάτα προσγειώνεται στο κεφάλι μου* ΑΟΥΤΣ.

Σε συγχωρούμε. Μην πεις τίποτα γιατί θα φας κι άλλες. Απλά φέρε το νέο κεφάλαιο.

Και τον φρέντο.

~~~

Ανέκαθεν ήμουν εξπέρ όσον αφορά στο να διοργανώνω πάρτι. Όπως και να έχει, όλη αυτή η εξουσία που έχω, με κάνει να αισθάνομαι εξαιρετικά.

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα εγώ ήμουν η αρχηγός στις παρέες και έλεγα τι θα κάνουμε και πως. Σε όλα μου τα πάρτι στο δημοτικό -μέχρι και το γυμνάσιο, διότι πιο μετά άσκησε βέτο η Άνα μέσα μου και απαγόρευσε το να γίνω δημοσίως ρεζίλι με τέτοιες κοινωνικές εκδηλώσεις- δεν άφηνα ποτέ την μητέρα μου να οργανώνει τα δικά μου πάρτι.

Είχαμε ένα συγκεκριμένο πλάνο πάντα, το οποίο εννοείται πως σκεφτόμουν εγώ.

Πρώτα πηγαίναμε μαζί σε 4 ζαχαροπλαστεία για να διαλέξω τούρτα. Και εννοείται πως ο αριθμός 4 είναι συγκεκριμένος. Πάντα στο πρώτο που πηγαίναμε δεν βρίσκαμε τίποτα ωραίο, στο δεύτερο ποτέ δεν είχε τις φιγούρες που ήθελα εγώ στην τούρτα μου -ναι, μιλάω για τότε που ήταν φουλ μοδάτο να έχεις φιγούρες πάνω στην τούρτα σου-, στο τρίτο μας έλεγαν ότι η τούρτα που ήθελα ήταν σχεδόν ακατόρθωτο να φτιαχτεί μέσα σε μια εβδομάδα που την χρειαζόμασταν και στο τέταρτο πάντα επιτέλους βρίσκαμε αυτό που θέλαμε και την στιγμή ακριβώς που το χρειαζόμασταν.

Έπειτα πηγαίναμε σε παιχνιδάδικα και γέμιζα ενθουσιασμένη δύο δύο τα καρότσια αγοράζοντας από μπαλόνια μέχρι και πινιάτες τις οποίες γέμιζε μετά η μαμά με γλυκά για το πάρτι.

Και τέλος πάντα έγραφα εγώ τις προσκλήσεις. Ήταν κάτι που λάτρευα να κάνω και για το οποίο ανυπομονούσα ίσως περισσότερο και από την τούρτα μου. Έκανα λίστα με όλα τα παιδιά της τάξης μου σε ένα χαρτί και ύστερα έπαιρνα διακοσμητικά ροζ και μπλε χαρτιά- για κορίτσια και αγόρια αντίστοιχα- και τα συμπλήρωνα καμαρωτή. Συνήθως έκανα και ορθογραφικά λάθη, τα οποία με το πέρασμα του χρόνου έμαθα πως ευτυχώς τα διόρθωνε η μαμά μου πριν τα στείλω στο κάθε παιδί.