Babygirl [Book 2]

~20

Έχω να γράψω έναν αιώνα εδώ ε; Χμ μάλλον το Vampire Diaries που ξεκίνησα ξανά και μέσα σε 3 μέρες έφτασα στην δεύτερη σεζόν, δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή ουφ.

~~~

ΑΛΕΞ ΠΟΒ
(ουωπ δεν το περιμενατε χμμ;;)

<<Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί έχεις τέτοια μούτρα;>> ο Κόλτον με παίρνει από πίσω από την στιγμή που βγήκα από το σπίτι. <<Άλεξ, είναι σημαντική μέρα σήμερα. Οι Γουόριορς δεν αστειεύονται. Πρέπει να τους δείξεις ότι είσαι ο καλύτερος εκεί μέσα>> 

Κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου την αντίπαλη ομάδα που ήδη έχει μαζευτεί στο διπλανό αποδυτήριο. <<Αυτοί είναι φλώροι>> γυρνάω το κεφάλι μου, αλλά κλασικά ο Κόλτον έχει σταματήσει 10 μέτρα πιο πίσω και μιλάει με έναν τυπά από την ομάδα.

<<Τι λέει μπρο... ναι, αμέ. Εννοείται πως θα βγούμε... ωραίο κωλαράκι, κάνεις καθίσματα...; Θα ήθελα να σου κάτσ- εμ εννοώ να μου μάθεις να κάθομαι σωστά χεχ...>>

Μουγκρίζω και ανοίγω την πόρτα των δικών μας αποδυτηρίων με μια κλοτσιά ικανή να την ρίξει κάτω. Η καθαρίστρια πετάγεται μέχρι πάνω από την τρομάρα της και με αγριοκοιτάζει.

Δεν μας χέζεις και εσύ μωρή γρέντζο;

Αφήνω τον σάκο να πέσει με δύναμη στον πάγκο και αρχίζω να γδύνομαι.

<<Ουωχ>> πετάγεται ο Κόλτον την στιγμή που βγάζω την μπλούζα μου. <<Θες να με κολάσεις άτιμο αρσενικό;>> μου κλείνει το μάτι και γυρνάω απαξιωτικά την πλάτη μου.

<<Δεν μας γαμάς και εσύ;>>

<<Πολύ ευχαρίστως>> σχολιάζει και κάθεται στον πάγκο ακριβώς δίπλα από τον σάκο. <<Άντε κόψε. Λέγε. Γιατί είσαι λες και βούλιαξαν τα καράβια σου;>>

Ανοίγω το σκατοντούλαπο και αφού κάνω μια μπάλα την μπλούζα μου την πετάω εκεί μέσα. <<Μπορείς να με παρατήσεις ήσυχο; Μου έχει πρήξει τα->>

<<Εσύ μπορείς να καταλάβεις ρε ηλίθιε, ότι αν μπεις στον αγώνα με τέτοια ψυχολογία, θα σε γαμήσουν;>> σταυρώνει τα χέρια του και με κοιτάζει εκνευρισμένος.

<<Χέστηκα>> βγάζω την φόρμα μου και την πετάω και αυτή στο ντουλάπι.