Pokochać złoczyńcę || Dabi

Rozdział 20

– nastoletni bunt –

Zbliżał się styczeń. (warto zaznaczyć, że rok szkolny w Japonii rozpoczyna się 1.04 a kończy w połowie marca - dop.Aut.) Wszyscy czekali na wyniki swoich egzaminów, które odbyły się na początku semestru. A zgodnie ze zwyczajem, dwa następne tygodnie po egzaminach uczniowie U.A. odbywali swoje staże u bohaterów. Oczywiście napisałam o tym lidze. Ale to tak tylko ciekawostkowo. Ważne jest to, że ja, mająca ostatni staż u Aizawy, tym razem dostałam listę agencji i miałam wybrać tą, do której chcę pójść. Zaskoczona, zapytałam nauczyciela skąd ta nagła zmiana a odpowiedź jakiej mi udzielił, po prostu zwaliła mnie z nóg. Okazało się bowiem, że sprawa mojego zapadnięcia w śpiączkę, oczywiście całkowicie anonimowa, dotarła aż do bohaterów, którzy w wielu wypadkach się nią zainteresowali. A gdy się wybudziłam, podobno zaczęli się kłócić o to, by móc mi złożyć propozycję na staż. Ostatecznie, dyrektor pozwolił na zrobienie dla mnie listy agencji, którą właśnie otrzymałam. I teraz, do jutra, musiałam wybrać agencję, do której się udam i będę tam stażystką już do końca szkoły. Był to chyba jeden z najtrudniejszych wyborów życia. Jakież było moje zaskoczenie, gdy na liście zobaczyłam nie tylko agencję Endeavora ale również Hawksa i Best Jeanista. Czyli trzech pierwszych bohaterów. Na liście oprócz nich byli również Selkie, Manual, Fat Gum, Uwabami i Ryukyu. Innymi słowy większość najbardziej znanych bohaterów.

Po lekcjach usiadłam na kanapie w salonie w akademiku i gapiłam się w kartkę, starając się coś wymyśleć. U Endeavora staż ma Shoto. To oczywiste. Tokoyami jest u Hawksa a Bakugo u Best Jeanista a Kirishima i Tamaki z klasy trzeciej są u Fat Guma. Uwabami przyjęła pod swoje skrzydła, a bardziej węże, Yaoyorozu oraz Kendo, do Ryukyu chodzą Uraraka, Tsuyu i Nejire z klasy trzeciej. Innymi słowy, koszmarny wybór. Poszłabym do Endeavora, ponieważ tam jest Shoto, ale nasłuchałam się już wiele złych rzeczy o numerze 1, więc zrezygnowałam od razu z tego pomysłu. Best Jeanist raczej nie należy do lubianych przeze mnie, no i nie lubię jeansów, tak więc też odpada. Fat Gum i Hawks podobno są fajni, dlatego ich na razie nie skreślam. Za to Uwabami i Ryukyu jakoś mi nie podchodzą. Czyli, drogą dedukcji został Fat Gum lub Hawks. Obaj wydają się fajni, mają jakiś cel, no i dobrze dogadują się z młodymi. 

A w sumie. Dobra. Niech będzie. Zaznaczyłam „X" przy agencji Hawksa po czym poszłam się trochę porozciągać. Jak na razie niestety dostałam lekarski zakaz używania quirku, przez co jego ćwiczenie odpadało. Zakaz jednak kończy się dzień przed rozpoczęciem stażów, czyli jutro, dzięki czemu jeszcze będę mogła sprawdzić, jak bardzo wyszłam z formy.

***

Siedziałam właśnie na stołówce, zajadając przygotowany w dormitorium posiłek składający się z ryżu z dodatkami. Tak, wolę domowe jedzenie od tego szkolnego. Co prawda szkolne jest na pewno lepsze od tego przygotowanego przeze mnie, ale cóż. Wolę zachować trochę normy. Gdyby nie akademik i pan Haruki Ito prawdopodobnie śniadanie przygotowałaby mi mama. Ale mniejsza o to.

Tak jak mówiłam, siedzę sobie na spokojnie na stołówce, nikomu nie przeszkadzam i w spokoju jem swoje drugie śniadanie, gdy nagle, dosłownie znikąd pojawia się obok mnie Monoma i zaczyna gadać. Zaczął niewinnie. Nabijał się z tego, że noszę rękawiczki. Spoko. Przywykłam. Potem przeszedł do spekulacji odnośnie mojego quirku. A to już nie było takie miłe.

– wiesz co? A może ty jesteś córką tego złoczyńcy? Jak mu było? All for one? – zapytał z chamskim uśmiechem. – W końcu masz taki quirk jak on.

Na początku starałam się zachować spokój. Z kamienną miną słuchałam jak obraża mojego ojca, choć miałam ochotę mu przywalić. Jednak gdy stwierdził, że moim ojcem jest złoczyńca, wybuchnęłam. Nawet nie wiem kiedy Monoma znalazł się na ziemi, a ja zaczęłam go okładać pięściami. Oczywiście nie miałam odpowiednio siły żeby mu cokolwiek zrobić, ale nie myślałam teraz o tym. Zależało mi tylko na tym, by zapamiętał, że mnie się nie obraża.