SON İNSANLAR: GÜNEŞ VE GÜNDÜZ (DÜZENLENİYOR)

10.BÖLÜM

Herkese merhabaa! Bu bölüm benim için tahmin edemeyeceğiniz kadar özel. Bunun iki sebebi var: 1-Bu bölüm, yazdığım romantik sayılabilecek ilk sahneyi taşıyor. 2-Güneş ve Gündüz arasında geçen ilk yakınlaşma bu bölüm içinde geçiyor. Bu bölüm öyle bir bölüm ki defalarca rüyalarıma girdi. Bölüm içinde geçen şarkının hangisi olacağına karar vermem bir haftadan uzun sürdü. İzleyecekleri filme karar vermem aynı şekilde çok uzun sürdü. Tabii bir de bölüm kapağı var. Düzgün bir şekilde yapabildiğim ilk çizimim buydu. Yani bu bölüm benim için çok fazla 'ilk'e ev sahipliği yapıyor. Umarım siz de beğenirsiniz❤️💛

Hepinize iyi okumalar dilerimm💜💜

*******

10.BÖLÜM

"Dans etmeyi sever misin?"

Nerede kalacağımızı sorduğumda yakınlardaki bir villada kalacağımızı söyledi. Filmlerde ve dizilerde gördüğüm tüm o evler artık bizimdi. Hem de içindeki ve dışındaki her şeyle birlikte...

Yarım saat sonra gelebilmiştik. Üç katlıydı ve bembeyazdı. Bahçesi inanılmaz büyüktü. İçine girmeden önce arka bahçeye de bakmak istedik. Çok büyük bir havuzu vardı. Kış bahçesi ve bir kulübe vardı.

Evin içine girdik ve dolaşmaya başladık. Her şey çok şıktı. Eğer böyle bir evde yaşayacak olsaydım kesinlikle bu şekilde düzenlerdim. Tüm odaları gezdikten sonra oturma odasına geçtik. Bir süre boş boş oturduktan sonra canımız sıkıldı ve Gündüz konuşmaya başladı:

"Bana geçmişinden bahseder misin?" Neyden bahsetmeliydim? Mutlu anılar mı yoksa hüzünlü anılar mı? "Tam olarak neyden bahsetmemi istiyorsun?" diye sordum. Biraz düşündü ve arkadaşlarımdan bahsetmemi istedi. Hazal'ı ne kadar sevdiğimden, Demir'den ve Aydan'dan ne kadar nefret ettiğimi anlattım. Sonra da onun arkadaşlarından bahsetmesini istedim.

Yüzü acı çekiyormuş gibi bir hâl aldı. Sonra konuşmaya başladı: "Murat adında çok yakın bir arkadaşım vardı. Onunla koskoca yedi yıl geçirdik. Kardeşlerimiz de aynı bizim gibiydi. Benim kardeşim Bade ve onun kardeşi Ezgi çok yakındılar. Her şey yalanmış. Benimle arkadaşlık etmesinin sebebi kız kardeşimi sevmesiymiş. Benim dışımda başka bir arkadaşı varmış. Onun sevdiği kızla olabilmesi için kardeşim bile o kızla konuşmuş. Abisine olanları anlatıp ondan uzak durmamı sağlaması gerekirken beni kandıran adamın arkadaşının sevdiği kızla olması için çaba göstermiş. Bunun olduğuna inanmak istemiyorum..."

İsimler ve Uğur'un bana anlattığı o şeyler... Gündüz'ün bahsettiği o kız ben olabilir miyim? "Gündüz, o kızın adı ne?" Bu soruyu alacağım cevaptan korkarak sormuştum. Yüzüme uzun süre baktı. "Bu senin suçun değil. Suç Murat, Ezgi ve Bade'de. Biraz da bende... Onların gerçek yüzlerini göremediğim için ben de suçluyum... Ama sen asla suçlu değilsin." Bunları söylerken gözleri dolmuştu. Canının çok yandığı belliydi. "Yanılıyorsun! Sen suçlu değilsin. Kardeşine ve en yakın arkadaşına güvendiğin için kendini suçlu ilân edemezsin. Ben de en az onlar kadar suçluyum. Bunu, bana anlattığında seni arayıp bulmalı ve her şeyi anlatmalıydım." Yüzünde bir gülümseme oluştu. "İnanmazdım. Kesinlikle böyle bir şey yapacaklarına inanmazdım. Yaşayan o kişinin sen olduğunu öğrendiğim anda da arkama bile bakmadan geri dönerdim..."

Ayağa kalktı ve konuşmaya devam etti: "Her neyse... Zamanımızı onlar hakkında konuşarak harcamayalım. Bir oda film ve dizi izlemek için hazırlanmıştı. Ne dersin, oraya gidelim mi?" Ben de ayağa kalktım ve ona doğru bir adım attım. "Daha iyi bir fikir olamazdı."

En üst kata çıktık. Oda posterlerle süslenmişti. Aynı benim odam gibi. Büyük ve rahat koltuğa oturdum. Gündüz de filmi seçiyordu. İşi fazlasıyla zordu. Çünkü üç yüzden fazla seçenek vardı. "Romantizm ve acıklı filmlerle aran nasıl?" Gülümsedim ve "İyi sayılır." dedim. Seçtiği filmi açtı ve yanıma gelip oturdu. "Hangi filmi açtın?" diye sorduğumda adını söylemek yerine filmde geçen bir repliği söyledi: "Güzel hançer, senin kının burası. Orada paslan ve öleyim..." Hemen anlamıştım hangi film olduğunu. "Romeo ve Juliet..." İkimizin de yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. Sanırım sebebi ikimizin de bu sözün hangi sahnede söylendiğini biliyor olmamızdı.