យូអា ធ្វើដំណើរត្រលប់មកក្រុមហ៊ុនវិញក្រោយពីជួបនឹង ហាន់សេ ឈ្លោះគ្នាមួយស្របក់ធំរួច ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលគឺបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនរបស់នាងនាំគ្នាឈរត្រៀបត្រា នៅពីមុខក្លោងទ្វារមិនព្រមទៅធ្វើការ មូលហេតុមកពីអ្វីមានតែនាងទេទើបដឹងច្បាស់ជាងអ្នកណាៗទាំងអស់។
«ប្រធានផាក! មានរឿងធំហើយ» សូរីន រត់ប្រជ្រៀតចេញពីបុគ្គលិកទាំងនោះយ៉ាងលំបាកទម្រាំតែចេញមកបាន។
«ខ្ញុំដឹងហើយ! ប្រាប់ពួកគេទៅថាខ្ញុំនឹងបើកប្រាក់ខែដល់ពួកគេនៅថ្ងៃស្អែក» សូម្បីតែប្រាក់ខែបុគ្គលិកនាងគ្មានសមត្ថភាពឲ្យពួកគេទាន់ពេលផង លុយដែលនៅសល់ក៏មិនច្រើនសម្រាប់បើកឲ្យពួកគេគ្រប់គ្នាទៀត ចំនែកលុយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាងក៏មានមិនច្រើន បែបនេះតើនាងរកលុយមកពីណាដើម្បីបើកឲ្យបុគ្គលិករបស់នាងទៅ?
«មិនមែនមានតែប៉ុណ្ណឹងទេ ប្រធានផាក! ឈ្មួញបណ្តាក់ទុននាំគ្នាឈប់បណ្តាក់ទុនតទៅទៀតហើយ ពួកគេបានខលមកខ្ញុំហើយប្រាប់ថា ពួកគេមិនអាចវិនិយោគជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនដែលជិតនឹងក្ស័យធុនទៀតបានទេ! ពេលនេះយើងគិតយ៉ាងម៉េចទៅ ប្រធានផាក!»
«ថាម៉េច!!!»
«ខ្ញុំព្យាយាមពន្យល់ពួកគេដែរ តែពួកគេមិនស្ដាប់ហើយក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទទៀត! ខ្ញុំសូមទោសផង ប្រធានផាក!»
«មិនមែនជាកំហុសរបស់ លេខាចាង ទេ! មកពីខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាព ខ្ញុំមិនអាចមើលថែក្រុមហ៊ុនឲ្យបានល្អ ចុងក្រោយក៏ត្រូវរលាយក្នុងដៃរបស់ខ្ញុំ»
«កុំបន្ទោសខ្លួនឯងអី ប្រធានផាក! ខ្ញុំជឿថាប្រធានផាក ប្រាកដជាអាចធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនត្រឡប់រកសភាពដើមវិញជាមិនខាន»
«អរគុណសម្រាប់ការលើកទឹកចិត្ត ក៏ប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងគឺហួសពេលទៅហើយ! ខ្ញុំលែងចង់បន្តធ្វើរឿងស្មុគស្មាញនេះទៀតហើយ ថ្ងៃស្អែកនាងមិនចាំបាច់មកធ្វើការទៀតទេ ខ្ញុំនឹងផ្ញើប្រាក់ខែតាមគណនីរបស់នាង! អរគុណដែលឈរនៅក្បែរខ្ញុំកន្លងមក លេខាចាង»
«ប្រធានផាក មានន័យថាម៉េច? នេះប្រធានផាក ចង់បណ្តេញខ្ញុំចេញមែនទេ?»
YOU ARE READING
ខ្នោះស្នេហ៍ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍
Romanceព្រោះតែស្ថានភាពក្រុមហ៊ុនជួបវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុធ្ងន់ធ្ងរ ទើបជម្រុញឲ្យអ្នកទាំងពីរត្រូវរៀបការ នឹងរួមរស់ជាមួយគ្នាក្នុងដំបូលផ្ទះតែមួយ។ ហាន់សេ & យូអា
