lust °nomin

ep.3'okay'

'edepsiz alışkanlıklar seni iyi yapıyor'

******

Tenini ürperten soğuğu kesmek adına kapattığı camdan bakındı. Havanın kapalı olmasına rağmen yine insanlık sokaklarda, süregelen karmaşanın içinde sürükleniyordu. Gökyüzü dağınıktı bu gün, güneş çekingen nazlı tavırlarla ara ara kendini gösteriyor, ona aşık bulutlar ulaşma uğruna girdikleri kargaşa da güneşi kapatıyordu. Hava bile belirsizdi işte, ne yapacağını bilmez bir halde insanları ince giysiler ile giyindirmiş lakin ellerine şemsiye tutuşturmuştu.

Kısa zamanda gökyüzünü izlemekten bile sıkıldı avcı, döner koltuğuna geri dönüp ayaklarını masaya uzattı. Rahat koltuğunda iyice yayılırken eline aldığı kalemdi yeni uğraşı. İnce parmakları arasında yolculuk yapan kalem, gözlerini daldırmış, ona dün geceyi anımsatmıştı.

"Gittim çünkü...Çünkü öylece durup aşkın bizi mahvetmesini bekleyemezdim."

Ağzından birden çıkan kelimelerle hem kendini hem de Jeno'yu ufak çaplı şoka sokmuştu Jaemin. İkilinin hep kaçındığı kelimeydi bu, aşk...

Eliyle ağzını kapatıp utançla başını eğdi. Gerçekten o an yerin yarılmasını ve en dibine girebilmeyi en çok dilediği andı zira alalade o dönemde aşktan kaçtığını söylemiş oluyordu.

Hafiften al al olan yanakları Jeno'nun tatlı tebessümüne sebep olurken gencin çenesini kavrayıp naifçe kaldırdı. Bakışları anında kenetlenirken derince iç çekti, avcı onda böyle bir etki bırakıyordu işte. İç çekiyor, derince yutkunuyor ve bildiği bütün sözcükleri unutuyordu.

"Kaçmak yerine savaşmanı beklerdim Jaemin."

"Ne ile? Asla aramıza girmeyeceği konusunda anlaştığımız tek taraflı hissettiğim acizliğimle mi? Böylesi daha iyi oldu Jeno, emin ol. Eğer kalsaydım şuan aramızda tek adımlık mesafe değil, aşılamayacak engeller olurdu."

Avcının sözlerine itimat ederek başını salladı genç vampir. Jaemin kaçınmak için hareketlendiğinde elini tuttu. Parmaklarını birbirlerine kenetlerken buz kesmiş kalbinde hissettiği sıcaklık ufak miktarlarda ürkütse dahi üstelemeden peşinden çekiştirdiği avcı ile yatağa ilerledi.

"Bilirsin beni avcı, fazla meraklıyımdır. Hatta beni ilgilendirmeyen konulara burnumu sokmakta üstüme yoktur. Bu yüzden geri çekilmeleri bir kenara bırakarak uyuşturucu kullanmaya başlama sebeplerini anlat bana."

Yatağa uzanıp başını koluna yaslayan adama baktı uzun uzun Jaemin, ruhunu gıdıklayan gülme hissi şiddetini arttırırken hafiften bırakıverdi. Lee Jeno normalde insanları sinir edecek tavırlarını bile öyle kendinden anlatıyordu ki avcının gözünde fazla sıcak ve samimi gözüküyordu. Gamsızdı Jeno lakin bu bile onda fazla çekici duruyordu.

"Kişinin kendini bilmesi ne de güzel."

Lafını sokmayı ihmal etmezken yüzüstü uzandı yatağa. Çenesini avuçlarına yaslayarak Jeno ile göz teması kurdu yeniden. Ayrı kalamıyordu hareleri kısacık an bile olsa. Fark etmeden yine burun buruna gelmeyi başarmıştı ikili, bir arada iken uzak duramıyorlardı. Sanki bedenlerinde zıt kutupların mıknatısları bulunuyor ve şiddetle çekilmelerini sağlıyordu.

"Kafamda sesler var, susmuyorlar. Alkol, sigara fazla etkisiz kalıyor gerçi uyuşturucuların da pek işe yaradığı söylenemez..."

"Sende o sesleri susturmak için kısa sürede bilinç kaybı yaşatan marihuanalara başvuruyorsun öyle mi? Tercihin basit bir eroin ya da uyarıcı olmuyor zira onlar intihar kadar keskin olan marihuana kadar uçmana yardım etmiyor değil mi?"