Damlayla el ele tutuşmuş bindiğimiz 9 boyutlu sinemadaki korku gerilim videosunun keyfini çıkarıyorduk. Daha doğrusu ben çıkarıyordum, o da korkuyordu.
'Korkuyorum İdil, yalvarırım çıkalım, ben bu kadar korkunç olacağını bilemezdim!'
Seslice kahkaha attım. 'Abartma sevgilim!'
Damla korkusunu bir kenara bırakınca bana döndü.
'Bana ilk defa sevgilim dedin.'
Gülümsedim ve Damla atılıp dudaklarıma bir öpücük verdi. Tam o sırada sarsıntılı bir bölüme denk gelince öpücüğümüz yarım kalmıştı. Damla geri kalan bölümde yine korkmaya devam etmişti ama ben onun elini hiç bırakmamıştım.
Kendimizi yorucu bir günün ardından evimde uzanıyorduk.
'Seninle vakit çok hızlı geçiyor.' Diye fısıldadı Damla.
Ona döndüm. 'Çünkü birbirimize iyi geliyoruz sevgilim.'
'Beni sahiplendin iyice sen he, sevgilin yer seni.'
Damla beni ufak ufak gıdıklayınca kıkırdadım.
'Güzelim benim.' Diye sevdi yüzümü. Şu an ona kalbimi çıkarıp verebilirdim. Bazen bu yaşadıklarım rüya mı diye düşünüyordum ve bozulur veya uykumdan uyanırım diye çok korkuyordum ama o fazlasıyla gerçekti.
Çalan zili duyunca oflayarak kapıya gittim. Gelen Edizdi. Edizi hiç beklemiyordum, 1 haftadır yoktu, arkadaşlarıyla şehir dışı yapmıştı. Karşımda onu görmek beni şaşırtmıştı.
'Oha sen nereden çıktın?'
Ediz gülümseyerek cevap verecekken Damla 'kimmiş aşkım?' Diye yanımda beliriverdi.
Fena pot kırmıştık şu an. Hem de fena. Ediz tuhaf bakışlarını ikimizde tutarken ben durumu kurtarmak için kapıyı kapatıp Edizle dışarı çıktım.
'Ya kanka geleceğini bilseydim Damlayı çağırmazdım.' Diye saçma bir cümle kurmuştum. Cidden sıçmıştık şu an.
Ediz omuzlarını silkti.
'Aman kızım, Damla mı kaldı, ben Çağılla barıştım, hem Damla senin arkadaşın, onunla ne zaman istersen görüş tabi.'
Hayret, Ediz şüphelenmemişti, galiba kızların kendi aralarında birbirlerine aşkım demesini normal bulduğundan garipsememişti.
'Oha Çağılla ne zaman barıştın sen?'
'Can sıkıntısıyla öylesine yazdım, meğer özlemiş beni.'
Edizle ayaküstü bir süre daha sohbet ettikten sonra eve giriş yaptım. Damlaya Ediz'in şüphelenmediğini, eski sevgilisiyle barıştığını söyledim.
'Harbi şüphelenmedi mi?'
'Yok valla, hem zaten kızlar birbirine aşkım der, ondan dolayı herhalde.'
Damla beni kendine çekti ve ellerini omzumda birleştirdi.
'Ya hangi kızlarmış onlar, sana benden başkası aşkım demesin.'
Gülümsedim ve dudaklarına doğru yöneldim ve öpücüğüme anında karşılık verdi.
'İdil Berkin, sen dünyadaki en müthiş sevgilisin, seni seviyorum.'
Damla'nın bana ilk kez seni seviyorum demesi üzerine mutluluktan kalbim deli gibi atmaya başlamıştı.
'İdil kalbin deli gibi atıyor sevgilim.'
'Çünkü ben de seni seviyorum Damla Çetiner.'
Birbirimize aşk itirafında bulunmuştuk ama bunlar ilk seni seviyorumlarımızdı. Ona onu sevdiğimi söylemek beni çok iyi hissettirmişti.
Tek sorunum artık Edize gerçeği söylemem gerektiğiydi.
