Damla'nın gözlerine baktım. Gözlerinin içi gülüyordu.
'Hayat öpücüğü verdin bana İdil'im.'
Elimi tuttu ve avucumu öptü.
'Artık ayrılmak yok, ayrıyken güçsüz düşeriz, birlikte savaşıcaz.'
Damla kafasını salladı. 'Ediz'i alt ettikten sonra her şeyi telafi edeceğim. Seni çok üzdüm.'
Parmağımı Damla'nın dudağına bastırdım.
'Şşh bilerek yapmadın.'
Sonra ona Ediz'in ağzından aldığım lafları anlattım ve nasıl bir yol çizmemiz gerektiğini sordum. Uzunca bir süre düşündük.
'İdil, babasına anonim bir şekilde şikayette bulunabiliriz, sen söylemiştin, başka bir yolu yok yani.'
'Biz olduğumuzu anlamazlar değil mi?'
'Hayır, müthiş bir planım var.'
Gözleri parlayan Damlaya baktım.
'Söylesene nedir plan?'
'Edizi suç üstü yakalatabiliriz.'
Cidden bu kızın aklı zehir gibiydi. Bana beni önceden tanıdığını çaktırmamasından belliydi zaten. Bana başından beri hayran olduğunu bilmem içime su serpiyordu. Yine de onunla Edizi gördüğüm sahneler aklıma gelince bozulmuyor değildim. Neyse bunları düşünecek vaktim yoktu. Damla ile planımızı ayarlamıştık ve sadece geriye yapması kalacaktı...
——————
Ediz'in cep telefon şifresi bende olduğundan tüm yakın arkadaşlarına toplu mesajı göndermiştim.
'Küçük ev partisi düzenliyorum, arkadaşlarınızı getirebilirsiniz, biraz dağıtalım millet!' Yazıp yolladım ve mesajı benden sil yapıp hızlıca evden çıktım. Ah Ediz bu ağır uykun olmasaydı ne yapardım. Sonra kendi daireme girdim ve olacakları bekledim. Kapı deliğinden kontrol ettiğimde millet yavaş yavaş yığılmaya başlamıştı bile. Ediz ise şaşkınca içeriye girenleri izliyordu. Müzik mi? Çoktan açılmıştı bile. Telefonum çalmaya başlamıştı. Arayan Edizdi.
'Efendim kanka?'
'Ya İdil, millet evime yığıldı parti var diye mesaj gitmiş onlara, gel yardım et allah aşkına ya.'
'Ediz üzgünüm ama karnımın ağrısından adım bile atamıyorum, sen halledersin.'
'Oh hadi be, geçmiş olsun.'
'Aman nolcak partiyse tadını çıkar.'
'Aslında doğru söylüyorsun özlemiştim ev partilerini.'
'Aynen bro, eğlen ya akışına bırak.'
'Sağol kanka tamamdır.'
Sinsice gülümsedim. İçeriden anlaştığım biri müziğin sesini sürekli açık tutmaya çalışacaktı. Komşular yavaştan camlara çıkıp bu ne yaaa demeye başlamışlardı bile. Çok geçmeden apartman yöneticisi kapıya dayanmıştı bile. Uyarıya rağmen ses kısılmayınca kapıya polis gelmişti. Tam istediğim gibi oluyordu. Polis Ediz'in babasını sorunca zafer işareti yaptım. Bilgisayar'ın başına geçip abartılı bir şikayet mail'i yazıp anonim bir isimle Ediz'in babasının şirketine postaladım. Şimdi olacakları onlar düşünsün ben keyfime bakacaktım. Damlayı arayıp gelişmeleri anlatınca o da mutlu olmuştu. Aşkımın karşısında hiçbir engel tutunamazdı.
