Dem's POV
"It looks good on you, mukhang natural."
Bahagya akong humiwalay sa kanya saka tumikhim. He's making me feel something that I shouldn't be feeling now, guilt. Dapat hindi ako naguguilty, I'm doing all of this to help my sister and for the good of all people around her. He's shaking my emotions! Isang bagay na dapat hindi niya nagagawa at dapat pang gawin.
"Pagod ka na ba? Halika umupo na tayo." Sabi niya saka inakay niya ako papalayo sa dancefloor.
Tahimik lang ako habang nakatingin sa likod niya. Sino ka ba Nathan? Why are you making me feel unnecessary emotions?
"So you're uncomfortable with him because?" tanong ni Anthea habang nakaupo sa bean bag dito sa kwarto ko. Napairap na lang ako sa hangin sa tanong niya.
"Kailangan ko pa bang sabihin kung bakit? It's because he's my sister's boyfriend! And it's so uncomfortable to talk to him when he knew me as my sister."
Tumango tango naman siya sa sinabi ko saka inubos yung laman ng chips niya.
"And? Duh as if na magugustuhan mo si Nathan."
Natahimik ako sa sinabi niya saka umiwas ng tingin. I don't know what to respond. Nang tumahimik kami, bigla siyang lumapit sa akin saka hinawakan ang magkabilang pisngi ko.
"Don't tell me na you're starting to like him? Omg Dem that's so not you! Gosh umiwas ka na as much as possible!"
Paano ako iiwas kung siya mismo yung lumalapit? Siguro nalilito lang ako sa nararamdaman ko. Tinanggal ko na lang ang kamay niya mula sa pisngi ko saka bumuntong hininga. Never pa akong nagkaganito!
"Choeseon-eul dahagessseubnida? Naneun nae dongsaeng-eul haechigo sipji anhda." (Translation: I will just do my best right? I don't want to hurt my sister.)
"Gosh, kakatapos lang natin sa topic na yun tapos ngayon yayayain ka ng date? Why won't you tell him the truth? Kesa naman sa pareho lang kayong masaktan sa dulo." Sabi ni Anthea habang nakadungaw sa cellphone ni Claire na hawak ko. Binasa ko ulit yung tinext sa akin ni Nathan.
Are you busy? I want to take you out, if it's okay.
"Tricia and Zhaira won't let me. Ika nga nila, ayaw daw ni Claire na mag-alala si Nathan sa kanya." Sabi ko saka bumangon na sa kama ko
"Okay, I get their point. Pero what if mangyari ang kinatakutan natin? What if tuluyan ka nang mahulog sa kanya?" sabi niya habang nakaupo sa kama ko.
"Don't worry, I will do my best not to fall. It's not right for me to fall into someone who's not mine." Iniwan ko muna siya dun saka pumunta sa cabinet ko.
I need to stop these ridiculous feelings. I'm here to help Claire, hindi para saktan siya.
"Saan pala ang lakad natin?" tanong ko sa kanya habang nagmamaneho siya
I'm now wearing a white maxi dress paired with white sandals. Ito yung pinasuot sa akin ni Anthea para daw fresh tignan. Fresh nga, mahirap naman labhan pag madumihan.
"You'll know when we get there." Sabi niya saka kinindatan ako.
Umiwas na lang ako ng tingin saka huminga ng malalim. Relax Demonica. You're not a shitty princess na kinikilig agad sa kindat.
Bahagyang lumaki ang mata ko ng matanaw ko ang dagat na nasa harapan namin. Ang tagal ko na din palang di nakapunta sa dagat.
"Let's go?" bigla akong napalingon sa kanya ng tinanong niya ako. Tumango na lang ako saka siya lalabas.
Lalabas na din sana ako ng sinenyasan niya akong huminto. Naguguluhan man ako, hinintay ko siya hanggang sa huminto siya sa tapat ng pinto ko at binuksan ito. Gentleman nga.
Tinignan ko ang kamay niyang nakahayag sa harapan ko. Crazy thoughts slowly filled my mind. If tatanggapin ko ba yung kamay niya, ibig sabihin nun ay handa na akong mahulog sa kanya. Pinilig ko ng konti ang ulo ko saka tinignan siya. I won't fall. Kailangan hindi.
Tinanggap ko ang kamay niya at lumabas na ako sa sasakyan. Sariwang hangin agad ang bumungad sa akin. Gosh, I miss this. I miss the calmness of the sea.
"Hey, you okay?" napatingin agad ako sa kanya ng magsalita siya. Andito nga pala siya.
He's so innocent. Hindi niya deserve masaktan. I don't deserve to be treated this way.
"Yep, I'm okay."
Nginitian niya naman ako saka kami pumunta sa isang blanket na nakalapag sa sand ng beach. I can tell that he really prepared this. Nagui-guilty ako. Hindi dapat ako ang nakatanggap nito. Huminga ako ng malalim saka humarap sa kanya na siyang kinagulat niya naman. Tell him now Dem, it's now or never.
"May—"
Naputol ang dapat kong sasabihin ng biglang tumunog ang cellphone niya. What a bad timing!
"Sorry, sasagutin ko muna 'to. May pagkain diyan sa basket, you can eat if you're hungry." Sabi niya saka umalis
Tinignan ko naman ang basket na tinutukoy niya, wala akong ganang kumain ngayon. Tinignan ko ulit ang dagat na siyang nagpapakalma sa akin. Hinubad ko ang mga sandals ko saka nilapitan ang tubig dagat.
Napangiti na lang ako ng maramdaman ko ang tubig na humahampas sa paa ko. I wish I could be one with the sea. It's free and peaceful. Tinaas ko ng konti ang palda ko para di mabasa ito at nilaro laro ko ang paa ko sa tubig hanggang sa napansin kong may nakatitig na sa akin.
Nagulat ako ng makita kong nakatutok na sa akin ang cellphone niya. What is he doing?
"It's been a while since I last saw you this relaxed. I'm happy that you're happy." Sabi niya habang nakangiti.
Happiness. Am I allowed to feel this feeling while my sister is in her hospital bed? It is even not my place. This is wrong, bali-baliktarin man natin ang mundo, ako ang may kasalanan kung bakit nasa ganung sitwasyon si Claire. If it wasn't because of reckless driving, she would be here and not me. This is dangerous, I need to stop myself bago pa ako di makaahon.
______________________________
TBC
Edited
BINABASA MO ANG
Pretend
Teen FictionNagsimula sa isang pagpapanggap, pagpapanggap niya para sa minamahal niyang kakambal. Pag-papanggap na hindi niya inasahan. Pero pano kung mauwi ang pag-papanggap niya mauwi sa pagiging totoo niya? Matatanggap ba ito ng lalaking minahal niya?
