Dem's POV
Babo Dem! Babo! Ugh!! Why did I said that?! Aish Babo!! Nakaupo ako dito sa kama ko habang sinasabunutan ang buhok kong bagong kulay ulit.
(Translation: Babo = Idiot)
Napahiga nalang ulit ako dito sa kama ko at napatitig sa kisame. Bakit ba nagpa-dala ako dun sa blackmail ni mommy? If only mapipigilan ko pa si mommy psh.
Napabalikwas ako ng higa nang may kumatok sa pintuan ko. Tsk istorbo.
"Jigeum mwoya?!" Inis kong sigaw sa kung sino man yang tao na nasa labas ng kwarto ko.
(Translation: What now?!)
"Neoleul haeseo mianhae hajiman neoneun alaecheung bangmungaeg i iss-eo." Kalmadong sabi ng maid mula sa labas
(Translation: I'm sorry to disturb you miss, but you have a visitor downstairs.)
Nandito pa rin ako dito sa Korea. Dito ako nakatira sa family house namin dito sa Seoul. I can speak Tagalog kasi dun naman talaga ako lumaki sa Pilipinas, at malapit na akong mag three years dito sa Seoul.
I lowly growled in annoyance and opened my door. Napairap na lang ako sa hangin at lumabas ng tuluyan. If I know who is this, he/she will receive a punch from me for disturbing me.
Padabog akong bumaba sa sala at may nakita akong isang babae. Her back seems familiar to me. Kumunot ang noo ko nang makalapit na ako sa kanya.
"Who the fu-" naputol ang pagsalita ko nang bigla itong lumingon
"Don't you dare finish that statement of yours, young lady." banta sa akin ni Mommy
Tinikom ko nalang ang bibig ko at tinignan siya nang may kunot na noo. What is she doing here? Oo na, uuwi na ako. Nagulat ako ng bigla nalang itong tumayo at pinitik ang noo ko.
"Eomma! geu mwol mwoya?!" tanong ko habang naka-hawak sa noo ko
(Translation: Mom! What was that for?!)
Tumawa lang ito atsaka umupo ito pabalik sa upuan niya. "Don't be too grumpy dear." sabi niya
Inismiran ko lang ito ng mahina at umupo ako sa tapat niya. hindi ko na nilakasan kasi baka malagot na naman ako.
"So kelan uwi mo?" Excited niyang tanong habang umiinom siya ng tea
Napangiwi naman ako sa sinabi niya. Psh kung pwede lang sagot-sagotan 'to, kanina ko na sinimulan. Pero hindi, nirerespeto ko siya bilang nanay ko.
"I don't know, after I'm finished here maybe?" Sagot ko sa kanya
Nag-pout naman ito at tinignan ako. Aish not again?! Tsk she's just doing this para maka-uwi ako ng madali.
"Bakit? Ano pa ba ang gagawin mo dito? Diba tapos na ang second semester mo?" Tanong ni mommy sa akin
Bumuntong hininga naman ako sa sinabi niya. Pano ko sasabihin sa kanya na iba na ang pinag-kaabalahan ko? Tiyak pepektusan niya ako.
"Yes, tapos na ang second semester namin. I'm just finalizing some of my papers para maka-uwi rin ako." pagsisinungaling ko
Actually pina-ayos ko na sa secretary ni Daddy ang papers ko. Pero pinag-sabihan ko ito na huwag sasabihin kina mommy, at sumang-ayon naman siya.
"Really? Mabuti naman at makaka-uwi ka na agad pagkatapos mo." excited niyang sabi
Honestly, I don't have any plans on going home. Kung hindi niya kasi ako blinackmail edi payapa sana akong namumuhay dito sa Seoul.
BINABASA MO ANG
Pretend
Teen FictionNagsimula sa isang pagpapanggap, pagpapanggap niya para sa minamahal niyang kakambal. Pag-papanggap na hindi niya inasahan. Pero pano kung mauwi ang pag-papanggap niya mauwi sa pagiging totoo niya? Matatanggap ba ito ng lalaking minahal niya?