Sealed - T.M.R

•22• Obliviate

"cidden çok eğlenceli bir kızsın nasıl hiç arkadaşın yok anlamıyorum!"
Michelle tüm samimiyeti ile konuşunca üzülüyormuş gibi yüzümü sarkıttım, kahvaltı çoktan bitmiş bahçede dördümüz geziyorduk.

"Aslında bu benden kaynaklı... Geçmişte en yakın arkadaşım sevgilimle yattı, güven problemleri..."
Yalancının kızı.
Daha önce ne sevgilin oldu, ne de arkadaşın az yavaş salla...

"Hey üzgünüm hatırlatmak istememiştim..."
Michelle'e gülümseyerek baktım ve kafamda cümleyi kurduktan sonra seslice söyledim.

"Önemi yok bence artık arkadaş sayılırız?"
"Elbette!"
Jakop hızla cümleye atlasada arkadaşları biraz daha temkinliydi haklı olarak.
Enayiler.

Gözlerinde ki şüpheyi görmezden gelmem dikkat çekebilirdi bu yüzden hızla yüzlerine baktım ve sahte bir üzüntü ile konuştum,
"Michelle ve Benjamin eğer rahatsızsanız-"

"Agh tabi ki hayır!"
"Sadece Slytherin'de ki arkadaşların biraz tuhaf..."

Aptallar... Onlara sahte geçmişimi açmam onlara güvendiğimi düşünmelerini sağlamıştı ancak hala şüphe ediyorlardı! Objektif olursak biri size geçmişini ve sırlarını anlatıyorsa ne kadar yalan söyleyebilme ihtimali vardı ki?
Tamam, tuzağa kolay düşmemişlerdi
Ama ne yapacaktım alkış falan mı tutacaktım? Soruya boşvermişlikle cevap verdim hızla,
"Ah riddle ve diğerleri mi?"

"Evet..?"
"Ben pek sosyal biri değilim ve biraz daha tanınmak için yanlarında takıldım bir süre çünkü geldiğimden beri oldukça yalnızım ve çok sıkıldım..!"
Bir süre daha konuştuktan sonra ikna olmuşlardı sanırım?

Bir kaç saat sonra Benjamin ve Jakop ek derse gittiler bizde Michelle ile kaldık...

Yaklaşık iki saat kitaplar ve dersler hakkında sohbet ettikten sonra bana aritmasi çalıştırabileceğini söylemişti, tamam görev yüzünden buradaydım ama aritmasiden de geçmek zorundaydım sonuç olarak ve işe yarardı belki? Büyük salona akşam yemeği için ilerledik, Yarın öğleden sonra üç için sözleştik. Vedalşamak için bana el salladığında ben ona sarıldım. Şaşırsada bir süre sonra oda bana sarıldı, gülerek el salladım ve masaya ilerledim.

Masaya vardığımda Marvolo ile üç saniye göz göze geldik yüksek ihtimalle bu kadar hızlı yapmamı beklemiyordu.
Druela'ya kafasıyla işaret verdiğinde Druela hızla bana doğru masanın diğer ucuna geldi. Gryffindor masasına bakınca Jakop bana bakıyordu.
Siktir, Druela ile yakalanmamalıydım!

Elimi kaşıyor gibi yaptım ve büyü ile Druela'yı ittirdim.
Tüm planımı mahvetmelerine izin veremezdim, tekrar gryffindor masasına baktığımda Jakop şaşırmış bir şekilde diğerlerine bir şey anlatıyordu.
Ne kadarını gördüğünü anlamak için hızla jakop'un zihnine girdim, kendimi geliştirdiğim için göz teması olmadan da bunu yapabiliyordum artık.

Odamda yatağımın üstünde yatıyordum planımı şekillendirmiş ne yapacağımı biliyor gibiydim. Jakop'un zihnimde gördüklerim... Çok aptalcaydı ama yaparlarsa işime yaradı sonuçta?
Merlin eğer yakalanırsam çok kötü şeyler olurdu...
Ayrıca İki çok önemli sorunum vardıki en önemlisi yani birinci sorun, hala anılarımı kopyalayamamıştım ve yüksek ihtimalle görev sonrasına sarkacaktı.

İkinci sorunsa, Marvolo ile konuşmam lazımdı bir şekilde...
Odamdan çıktım ve ortak salona baktım her zamanki yerlerinde oturuyorlardı, Tom yine kitap okuyordu elimle kitaba odaklandım ve kapattım.

Kaşlarını çattı ve etrafa baktı, en sonun da gözlerimiz buluşunca kafamla dışarıyı işaret ettim.
Kapıdan çıkar çıkmaz hayalbozan büyüsü yaptım ve Riddle'ı bekledim, gelince beni görmediği için etrafına bakınsa da hızla bileğini tuttum.
Artık beni görebiliyor ve ne bok yediğimi anlamıyordu sanırım.