Sealed - T.M.R

•27•Bilmiyordum ama gidiyordum.

"seni görebiliyorum Abraxas..."
"Off"
Göz devirerek koridorda ki duvara yaslandım. Jakop'un yanına gidecektim ama aptal Abraxas peşimi bırakmıyordu.

"Ne öğrenmek istiyorsan sor uğraşacak vaktim yok."
"Septimus Weasley"
"Bunu sana dersem Jane yüksek ihtimalle üzülür."
Kaşlarını çattı sanırsam Weasley ve Jane'in arasıda ki bağlantıyı anlamamıştı.

"Ancak Jane'in üzülmesi pekte umrumda değil, eski sevgilisi."
"Hmm anladım."
Umursamayıp arkasını dönüp gitti, Off aptal...

"Abraxas beni takip etmeyi aklının ucundan dahi geçirirsen yemin ederim aklını oynatmanı sağlarım."
süpürge dolabından çıktı ve Ellerini teslim olurcasına kaldırdı ve bu sefer gerçekten gitti.
Derin bir nefes aldım ve zindanlara ilerlemeye devam ettim.

En sonunda Jakop'un kaldığı odaya girdiğimde açlıktan ve susuzluktan perişan olmuştu.
İki gündür yanına gitmiyordum normaldi...

Ağzını açtım, yorgun gözlerle bana bakıyordu.
Yanımda getirdiğim ekmek arasını ve suyu masama bıraktım. Zaten onu öldürecektim ancak şuan yaşaması gerekiyordu.
Birde hortkuluk meselesi vardı, eğer  hortkuluklar parçalanırsa  pembe bir uzaylıya benzeyeceğime eminim.
Marvolo'da mavi olur belki?
Onun mavi bir uzaylı olduğu düşündüm bir an cidden komikti...
Hortkuluklar parçalanmadığı sürece güvendeydi en azından.
Tek kollu veya kulağı olmayan bir sevgili istemiyorum...

"Pekala başlayalım bakalım."
Jakop'un yemek yemesine izin vermeden önce anılarını almak çok daha iyiydi.
On yedi yılını birden alacaktım, Michelle'den aldığım altı yılda vardı yani toplam 23 yıldı.
23 yaşıma kadar yaşayacağım tüm anılar kolyemde olacaktı.
Kaderimde zaten her şey yazılıydı ve şu an yaptığım büyünün tanrının hoşuna gittiğini sanmıyordum.

Tanrının varlığını inkar edecek biri değildim, ancak pek ona bağlı olduğum söylenemezdi...

"rubare l'attimo."
"rubare l'attimo!"
"RUBARE I'ATTİMO!"
Asamın ucunda Yeşil şerit şeklinde duran tüm yılları bana aitti artık. Hızla içinde testral kılı olan şişeye koydum, kıl buharlaşınca her şeyin yolunda olduğunu anladım. Şişeyi hızla iksir kazanına attım.
Kendi anılarımı da kopyaladıktan sonra boynumdaki kolyemi iksire batırdım.
"copiar recuerdos."
"copiar recuerdos!"
"COPİAR RECUERDOS!"

Çalışıp çalışmadığını anlamak için elimi kolyeye attım ve dünü düşündüm.
Olması gerektiği gibi dün gece gözümün önüne geldi. Derin bir nefes aldım ve baygın oğlana baktım.
Sabah hayatı ve kendi hakkında hiç bir şey hatırlamayacaktı.
Jane madalyon işini çabuk halletse iyi olurdu daha fazla bu çocukla aynı havayı solumak istemiyorum.
Tek elini çözdüm ve yemek tepsisini önüne koydum uyanınca yerdi.
İpler büyülü olduğu için uğraşsada açamazdı.

Eh en azından bir sorun daha aradan gitmişti. Kimseye görünmeden zindanlardan çıktım ve iksir sınıfına ilerledim.
Sınıfın önünde kapıda bir kaç toplanmış kızı gördüm. Fısıldayarak konuşuyorlardı ve bir yandan da kırkırdıyorlardı. Tek sorun içlerinde tanıdık bir yüz görmemdi, Druela Black...

Bu kıza ciddi manada sinir olmaya başlamıştım. sürekli ayak altında dolaşıyordu.

Sınıfa girerken konuşulanları biraz dinlediğimde Marvolo'nun doğum günü hakkında olduğunu duydum. Druela kendini zeki sanan aptallardandı, planı çok basitti. Eğer kutlama Marvolo'nun hoşuna giderse kendinin planladığını söyleyip övünecekti ama eğer gitmezse alakası yokmuş gibi davranacaktı. Bunun içinde Marvolo'ya hayranlık duyan zavallı alt sınıfları kullanıyordu.

Elbette onun Marvolo'ya olan hayranlığını biliyordum, bu hayranlık artık hoşlanmaya doğru gidiyordu. Bunu bilmemek için enayi olmam veya süzme salak olmam gerekirdi,
Ben öyle biri değildim ve bunun da farkındaydım.