AFİTAP

■ 1. BÖLÜM ■

Ilk bölüm sonunda geldi...
Hepinizi çok özledim umarım beğenirsiniz.

Sınır : 50 oy 25 yorum
Keyifli okumalarr

Insan acılarında yalnızdır..
Frida KAHLO

Hafifçe elimdeki kalemi oynatıp sıkıntıyla önümdeki resme baktım, yutkunup karşımdaki silüetin canlılığını hayal ettim, karşımdaymışcasına gülümsedim.
Sahi  bu kaçıncı resmimdi? Ona ait olan kaçıncı resimdi? Hafifçe kıkırdadım resmen adamdan daha iyi biliyordum yüzünün ayrıntılarını.

Bir anda çalan kapıyla birlikte  panikle önümdeki  kağıdı çekmeceme koyup derin nefes aldım. Açılan  kapıyla birlikte içeri giren anneme baktım merakla, yüzündeki büyük gülümseme kaşlarımı çatmama  neden oldu. Merakla "hayırdır?" Diye sordum.

Annem yanıma gelip hafifçe başımı okşamaya başlayınca merakım daha fazla arttı  konuşmak yerine onu bekledim, bir süre sonra annem açık bıraktığım saçlarımı  örmeye başladığında aynadan onu izlemeye başladım.

Derin nefes alıp "benim güzel kızım hala benim gözümde küçük olmasına rağmen başkalarının gözünde kocaman yetişkin bir kız olmuş..." deyip köşede duran tokamı aldığında, dediklerinden hiçbir şey anlamadığımı farkettim. Annem beni umursamadan konuşmaya devam etti, "bugün halanlar geldi. Senin için..." dediğinde gözlerim kocaman açıldı, hızla atmaya başlayan kalbimle birlikte zorlukla yutkunup "yoksa?" Deyip anneme baktım heyecanla. Saçlarımı bağlayıp kafasını kaldırdığında göz göze geldik, annem konuşmak yerine sadece kafasını sağladığında hızla ayağa kalkıp annemin boynuna sarıldım.

Heyecanla "oldu mu yani? Dualarım kabul oldu mu." Deyip kocaman kahkaha attım. Annem beni kendisinden ayırıp  gülümseyerek "az dur  deli kız, hiç utanmada kalmamış bu kızda(!)" Deyip sahte bir onaylamamazlıkla bana baktığında, omuz silkip "babam ne dedi peki?" Diye sordum annemi umursamadan. Annem omuz silkip "ne diycek 'gelin usulünce  konuşalım.' Dedi" mutlulukla olduğum yerde zıplayıp "sonunda ya, sonunda dualarım kabul oldu." Dediğimde  annem tebessüm edip "neyse ben gidip yemek hazırlıyorum gelirsin." Deyip çıktığında hızla kendimi yatağa atıp kocaman derin nefes aldım, gözlerimi sıkıca yumup "sonunda resimlerle hayal kurmak yerine bizzat yüzüne bakıp hayal kurucam Egemen ADAR." Mutlulukla kahkaha atıp yatakta deli gibi tepinmeme engel olamadım.

Kalbim gereğinden hızlı atıyordu, elimi göğsüme bastırıp "sakinleş Eyşan(!)" Deyip tekrardan nefes egzersizi yapmaya başladım. Yavaş yavaş tıkanan nefesimle birlikte korkuyla çekmeceme uzanıp kutuyu hızla alıp astım ilacımı çekmeye başladım,  zorlukla yutkunup düzene giren nefesimle birlikte yutkundum, fazla heyecan yapmamam gerekiyordu.

Aşağıya indiğimde hazır olan sofrayla birlikte kocaman gülümseyip masada yerini alan herkese bakıp bende yerime geçtim. Tam suyumdan içecekken beklemediğim bir anda konuşan babamla birlikte elimdeki suyu bırakıp ondan tarafa döndüm.

Babam, hafif bir tebessümle "biliyorum ki annenle konuştun..." Deyip yan bir bakışla anneme bakıp tekrardan bana döndü, kızaran yanaklarımla birlikte sessizce babamı dinledim.

"Sadece isteğinin olup olmadığını sormak istiyorum kızım?" Dediğinde hafif bir mahçuplukla başımı eğip "nasıl uygun görürsen öyle olur baba." Dedim bir yandan da kabul ettiğimi belirterek. Aniden lafa atlayan Ataman'la birlikte kaşlarımı  çatıp ona baktım.

"Kimse bana sormayacak mı?" Dedi sitemle. Tek kaşımı  kaldırıp ona baktığımda babam, gülerek "tabi ki de oğlum senin rızan da önemli, koca adam oldun sonuçta(!)" Diyen babamla birlikte elimde olmadan gülümsedim. Ataman elindeki kaşığı bırakıp sitemle "tabi büyüdüm 20 yaşındayım ben baba!" Dediğinde olayın ciddi bir boyuta geldiğini anladığımda merakla babama baktım, babamda elindeki kaşığı bırakıp "yaşına bir şey demiyorum, büyüdüğünün bende farkındayım ama üslubun hala küçük  bir çocuğun üslubuyla eş değerde!" Dediğinde hızla ayağa kalkan Ataman'la birlikte annem sitemle babama bakıp "Ali çocuk yanlış birşey demedi neden azarlıyorsun!" Diye kızdığında, babam derin nefes alıp "hatun benim oğluma bir şey dediğim yok, sadece babasıyla konuşurken ses tonuna dikkat etmesini istiyorum." Dediğinde Ataman, hafif kızaran yanaklarıyla birlikte başını eğip "kusura bakmayın." Deyip hızlı odasına gittiğinde babama bakıp dudak büzdüm.