Kesit

814 52 11
                                    

"Abi!" Dedim sinirle, titremeye başlayan vücudumla birlikte sandalyenin kol kısımlarını sıkıca tuttum.. olduğu yerde durup şaşkınlıkla bana baktığında, az önceki ses tonuma ben bile bir an şaşırdım, sanki abime değilde düşmanıma seslenircesine seslenmiştim. Bu düşünce göğsümün sıkışmasına neden olsada   fazla umursamamaya çalışarak, az önce ki halime tekrardan büründüm; "Eyşan'dan uzak dur!" Dedim tehditvari bir tonla.

Tek kaşını kaldırıp "Miraç, sözlerine dikkat et!" Dediğinde, alayla gülümsedim. Oysa ki sözlerime fazlasıyla dikkat ediyordum, hatta onun ve Eyşan'ın tavırlarına bile dikkat ediyordum, "ben diyeceğimi dedim!" Deyip işaret parmağımı doğrulttum "sen o kızı düşünmeden başka bir kadının elini tutup bu eve geldin, bense her zaman ki gibi senin arkanı topladım ama bu sefer eskisi gibi susmayacağım! Maden sen Eyşan'dan vazgeçtin o zaman daha fazla benim karımın aklını karıştırıp durma!" Dedim sinirle bağırarak 

Hızla gelip yakalarımdan  tuttuğunda nefretle gözlerine baktım, "sen kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun lan!" Diye kükrediğinde, ellerini hızla itip "Ben diyeceğimi dedim Egemen KAYA!" Dedim ağrıyan sol yanımla, artık abi yoktu, bir adım gerilediğinde yutkundum...

Kafasını olumsuz anlamda sallayıp "yazık..." Dedi fısıltıyla, gözlerinde ki hayal kırıklığıyla birlikte tam konusacakken bakışlarım boy aynasından yansıyan kişiye takıldı, bana değil de ona bakıyordu hemde üzüntüyle, ona üzülmüştü, sinirle bakışlarımı kaçırdım. Yapamazdım, onlara acıyamazdım, artık kendimi düşünmem gerekiyordu. Onların mutluluğunu değil kendi mutluluğumu istemeliydim. Madem zqmamnında bu evlilikte benim onayıma ihtiyaçları olmamıştı o zaman bundan sonra herseyi ben belirleyecektim...

Abim tam kapıya doğru gidecekken derin nefes alıp hızla "Kendi karınla ilgilen!" Deyip köşede duran sigara paketine uzandım. Kapanan kapıyla birlikte gözlerimi sıkıca yumdum.

Ben yanlış birsey yapmamıştım...

Gecen kesiti eklemeyi unutmuşum, o kesiti ve bu kesiti gelecek bölümde okuyacağız, umarım sınırı geçersiniz...

Sizleri seviyorum..

AFİTAPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin