AFİTAP

10.BÖLÜM

SINIR*50 OY 50 YORUM!
herkese iyi bayramlar...

Korkuyla karşımdaki adamın benden uzaklaştığını izledim, ne hareket edebiliyordum ne de konuşabiliyordum, beynim bütün işlevini kaybetmişçesine hayatsal fonksiyonlarımı durdurmuş gibiydi, sadece kalbim,o korkuyla atıyordu hem de göğüs kafesimi kıracakcasına..

Omzumda hissettiğim baskıyla birlikte korkuyla sıçrayıp  hızla bir adım geriledim, karşıma geçen Egemen merakla "iyi misin?" Diye sorduğunda nefretle yüzüne bakıp kaşlarımı çattım  "bilerek yaptın!" Anlamayarak gözlerime bakmaya devam etti. Hızla bir adım geriledim "bilerek beni buraya getirttin! O fotoğrafları da sen gönderttin!"

Ellerini cebine koyup rahat bir tavırla "ne saçmaladığını bilmiyorum ama şunu bil ki şuan beni neyle suçluyorsun bilmiyorum ama ben hiç birsey yapmadım!" Dediğinde kafamı olumsuz anlamda sallayıp resmi gösterdim "tam cekilmelik bir poz ve sen de bilerek bana böyle yaklaştın! Amacın ne ha? Ne istiyorsun hala benden? Hayatımı tam yoluna koyacakken neden bir anda gelip tepetaklak yapıyorsun?"  Bakışları kısa bir süre resime kayıp tekrardan bana baktı, tek kaşını kaldırıp "ben mi hayatını tepetaklak ediyorum?" Deyip güldüğünde kaşlarımı daha fazla çattım  "Eyşan, asıl sen kendi hayatını mahvediyorsun! Beni unutmuş gibi yapıp kardeşime yaklaşıyorsun ama eminim ki her ona doku..." bulanan midemle birlikte hızla yüzüne tokat attım, anında sözü yarım kalıp kafası sağa döndüğünde yüzümü buruşturup tiksinerek "Allah benim belamı versin ki seni sevdiğim güne! Aslında seni sevmemeliydim senden nefret etmeliydim çünkü böyle bir adam sevgiyi değil nefreti ancak hak eder! Sakın bir daha kendinle Miraç'ı aynı kefeye koyma çünkü sen onun kadar bile olamazsın!" Deyip hızla meydanın çıkışına doğru ilerledim. Beni görünce anında kapıyı açan şoförü görmezden gelip ilerlemeye devam ettim, hersey üstüme geliyordu. Düşünmek dahi istemiyordum. Ayaklarıma itiraz etmeden yoluma devam ettim ezbere bildiğim yollardan geçtikçe daha fazla ağrıyan göğsümle birlikte tam karşısında durduğum kafamı kaldırıp hasretle koca konağa baktım.

Gözlerimin önünden geçen küçüklüğümle tebessüm ettim, ne çok anım vardı bu bahçede...

Açılan kapıyla birlikte içeri girdim. Tam kapının kulpunu kaldırıp vuracakken açılan kapıyla birlikte bana şaşkınlıkla bakan annemle göz göze geldik. Hazırlanmış olduğunu görünce gülümseyip "nereye Rojin sultan?" Diye sorduğumda, kocaman gülümseyip "ayy baban çağırdı, bugün işi erken bitmiş yemek yiyelim dedi." Deyip birde utanıp başını eğdiğinde Elimde olmadan kıkırdayıp  çıkan saç tutamını kulağının arkasına koyup "siz baya canım cicim aylarını gecememişsiniz (!)" Annem koluma vurup "ne canım cicim ayı ya zaten adamı işler yüzünden ayda bir görüyorum(!)" Sitemiyle birlikte omuz silkip "kesin canım!" Dediğimde göz devirip "hadi birlikte gidelim." Dediğinde hızla başımı olumsuz anlamda sallayıp "hiç çekemem sizin karı koca muhabbetinizi!" Dediğimde annem kaşlarımı çatıp " görende napıyoruz! Hadi gel!" Tam kafamı olumsuz anlamda sallayacakken "Aa Eyşan!" Diye bağıran kişiyle birlikte şaşkınlıkla kafamı konak dışına çevirdiğimde bana gülümseyerek bakan Loya Yengemle birlikte kurtulmanın sevinciyle "yenge napiyorsun?" Diye sorduğumda bize doğru gelip "ayy napiyim evde sıkıldığım için biraz dışarı çıkmıştım." Dediğinde dudak büzüp "bende çıktım ama Rojin sultan gezmeye gidiyor(!)" Dediğimde annem sitemle "gel diyorum!" Dediğinde omuz silktim.

Loya yenge, koluma girip "gel bana kahve içeriz." Dediğinde hızla başımı olumlu anlamda sallayıp "olur." Dediğimde ikimizde anneme dönüp "sana afiyet olsun sultanım." Deyip yanağını öptüğümde  Gülümseyip "çok dedikodu yapmayın önümüz ramazan(!)" Dediğinde göz devirip "askolsun!" Deyip yengemle birlikte yan konağa ilerledik.