4. bölüm

284 8 0
                                    

Selin Mesut'un boynuna sarılır ve biraz ağlar. Daha sonra kendini toparlar ve yola devam ederler.

SelMes markete gelirler alışverişlerini yaparlar ve eve gelirler. Umut'u almaya bir saat sonra gideceklerdir.

Mesut: Gel, dinlen biraz.

SelMes koltuğa bırakırlar yorgun bedenlerini. Selin Mesut'un omzuna koymuştur başını.

Mesut'ta eli ile Selin'in karnını seviyordur.

Selin: Mesut, ben kötü bir anne miyim?

Mesut: Nereden çıktı şimdi bu?

Selin: Ya görmüyor musun? Çocuk neler yaşıyor? Benim yüzümden.

Mesut: Senin yüzünden değil, sen iyi bir annesin. O sadece küçük ve terk edilmekten korkuyor. Biz de ona bu konuda yardımcı olacağız.

Selin: Atlatabilecek mi sence? Yani yine eskisi gibi mutlu olacak mıyız?

Mesut: Tabi ki de.

Selin: Ben şikayetçi değilim gerçi. Umut'tan özel bir ilgi duymak güzel.

Mesut: Tabi güzel bir şey ama biz Umut'un senden kopmasını değil korkusunu yenmesini sağlayacağız. İyi bir şey yapacağız yani.

Selin: Umarım ona iyi bir anne baba oluyoruzdur.

Mesut: Bence senin gibi bir annesi olduğundan dolayı çok şanslı.

Selin: Hmm, bence senin gibi bir babaya sahip olduğu için ayrıcalıklı sayılır.

Mesut: Hmm, öyle mi dersin?

Selin: Evet. Hayatımda tanıdığım en iyi babasın.

Mesut: Teveccühünüz.

Selin güler.

Mesut: Heh gül şöyle.

Selin: Kıpırdadığını hissediyorum.

Mesut: Ne?

Selin: Kızımızın kıpırdandığını hissediyorum. Aslında hissettiğimi tam olarak fark etmemiştim ama geçen gün fark ettim de hissediyormuşum.

Mesut: 5. Aydayız değil mi? Kaldı 4 ay.

Selin: Mesut, ben sana yük oluyor muyum? Yani böyle ağlıyorum, sinirleniyorum falan ya.

Mesut: Sen bana yük falan olmuyorsun, bu ilaçlar sende kafa yaptı herhalde.

Selin: Belki, neyse ben gidip Umut'u alayım.

Mesut: Gelmemi ister misin?

Selin: Yoo, sen biz gelene kadar Umut için banyoyu hazırlar mısın?

Mesut: Hazırlarım, bir sıkıntı olursa ara, gelirim hemen.

Selin: Tamam.

Selin Mesut'u yanağından öper ve kalkar. Ceketini giyer, arabasının anahtarını alır ve çıkar. Umut'u alacağı için çocuk koltuğu olan kendi arabası ile gider. Umut'u alır ve koltuğuna oturtturur.

Umut: Bugün çok güzeldi. Resim çizdik.

Selin: Ya, sen ne çizdin?

Umut elinde tuttuğu kağıdı Selin'e gösterir.

Umut: Seni çizdim.

Selin kağıdı eline alır. Gözleri dolar istemsizce. Hemen siler gözlerini.

Selin: Ço-Çok güzel çizmişsin anneciğim. Al, bu sende dursun, eve gidince buzdolabına asarız.

Umut: Tamam.

HER ŞEYE RAĞMEN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin