HER ŞEYE RAĞMEN AŞK

30. bölüm

-sabah-

Sabah Umut uyanmış ve uykulu bir şekilde SelMes'in odasına gelmiştir. Selin ve Mesut'un arasında kendine yer açıp ortalarına yatmıştır. Selin Umut'u kolları ile sarmış ve onun kokusunu içine çekmiştir. Umut Selin'le uyumayı çok seviyordur. Bir saat kadar daha uyurlar. Daha sonra ilk uyanan Mesut olur. Umut'un ne zaman buraya geldiğini hatırlayamaz ama hatırlamak için de pek uğraşmaz. Umut melek gibi uyuyordur. Mesut onları uyandırmadan odadan çıkar ve kahvaltıyı hazırlar. Mutfaktan gelen seslere Selin uyanır. Yanında uyuyan Umut'un yanağına küçük bir öpücük bırakır ve odadan çıkar. Mutfağın kapısına geldiğinde tavada ki omleti çevirmeye çalışan Mesut'u görür.

Selin: Yardım edeyim mi?

Mesut arkasını döner ve gülerek kendisine bakan Selin'i görür.

Mesut: Günaydın. Saat erken daha, uyuyabilirsin.

Selin: Uyuyabilirim ama omlet yanıyor alabilir.

Selin bu sırada ocağın yanına gelmiş ve Mesut'un elinde ki spatulayı alıp omleti çevirir.

Selin: Yanıyormuş neredeyse.

Mesut: Selin Hanım, siz dinlenmeniz gerektiği halde neden buradasınız?

Selin: Dinlendim. Hem ben sadece hamileyim, yardım edebilirim sana.

Mesut: Hayır, geç otur o zaman. İşlere karışmak yok, hem daha iyileşmedin tam anlamıyla.

Selin: Mesut, abartmıyor musun biraz?

Mesut: Abartmıyorum, az bile yapıyorum. Senin gidip yatıp dinlenmen lazım. Ama sen burada "ayakta" bekliyorsun. Yani...

Selin: Yani biraz sakinleşsen. Biz iyiyiz, sen iyisin, Umut iyi. Hepimizde buradayız. Hepimiz iyiyiz.

Selin Mesut'a sarılmıştır ama karnı şiş olduğu için pek sarılamıyordur.

Mesut: İyiyiz, ama daha da iyi olabiliriz. Hadi git yat biraz daha. Ben uyandırırım seni.

Selin başını yana eğer.

Mesut: Hadi, hadi, hadi. Hem benim işlerim var, hadi odana, Umut'un yanına, hadi. Bak küçücük çocuk bile dinliyor sözümü sen dinlemiyorsun.

Mesut Selin'i zorla da olsa yatak odasına gönderir. Selin mecburen geri yatar. Umut'a sarılıp biraz daha uyumaya çalışır, uyuyamayınca Umut'un saçları ile oynamaya başlar. Umut uyanır birkaç dakika sonra.

Umut: Anne?

Selin: Günaydın. İyi uyudun mu?

Umut: Evet.

Selin: Hadi biraz daha uyu, birazdan kahvaltı yaparız.

Umut: Tamam.

Umut tekrar dalar uykuya, Selin mutfağa gelir.

Mesut: Selin?

Selin: Uyuyamadım.

Mesut: Peki madem. Otur hadi.

Selin: Masa müthiş görünüyor. Ellerine sağlık.

Mesut: Afiyet olsun, ben Umut'u uyandırayım.

Selin: Tamam.

SelMes ve Umut kahvaltılarını ederler ve günler böyle geçer.

-2 ay sonra-

Selin artık 8 aylık hamiledir. Artık izne ayrılmıştır ve kendini temizliğe kaptırmıştır.

-sabah-