24. bölüm

228 11 22
                                    

Arda: A-Abi! Abi şuraya bakın.

*Arda parmağı ile evin bahçesini işaret eder. Hepsi de oraya bakar.*

Mesut'ta kendi arabasından evin bahçesine bakar. Mesut'un yanında Hüsnü vardır.

Mesut: Umut... oğlum.

Umut bahçede yanında ki bir adam ile çiçeklere bakıyordur.

Ali: Abi bence evin etrafını saralım. Birimiz de Umut'u alıp kenara çeksin geri kalanları da indiririz.

Hüsnü-telsiz-: İyi plan bence. Hadi başlayalım.

Ekip araçlardan iner. Ali Umut'un olduğu tarafın duvarına gelir sessizce. Ve Umut'a seslenir sessizce.

Ali: Umut, Umut!

Umut sesin geldiği yere bakar.

Ali eli ile "sessiz ol" işareti yapar.

Ali *içses*: Küçücük çocuk bu işareti nereden bilecek ya, Ali kendine gel!

Ama Umut bu işareti babası ile oynadığı polisçilik oyunlarından biliyordur. Umut yanında ki adama döner.

Umut: Kemal abi?

Kemal: Söyleyin küçük Bey.

Umut: Bana bir bardak su getirebilir misin?

Kemal: Tamam, gel hadi içeri gidelim.

Umut: Hayır, ben çiçeklere bakmak istiyorum, sen git ben burada bekleyeyim.

Kemal: Bir yere ayrılma tamam mı? Orhan komutan beni keser yoksa.

Umut: Tamam. Ayrılmam bir yere.

Kemal içeriye gider, içeriye girene kadar dönüp dönüp Umut'a baktığı için Umut Ali'ye doğru koşmak için onun içeriye girmesini beklemiştir.

Umut Ali'ye doğru koşar ve Ali'nin yardımıyla duvardan diğer tarafa geçmiştir ve Ali'ye sıkıca sarılmıştır.

Umut: Ali Abi, iyi ki geldin.

Ali: Korkma aslanım, gel seni hemen arabaya götüreyim, burası tehlikeli.

Umut: Annem?

Ali: Annen araçta değil maalesef.

Umut: Annem o evde. *eli ile Orhan'ın evini işaret eder.*

Ali: Emin misin?

Umut: Evet, başında da bir doktor var.

Ali: Tamam abicim, gel.

Ali Umut'u kucağına alır ve duvarın dibinden hızla ve kimseye görünmeden minibüse getirir.

Ezgi: Gel bakalım Umut.

Aylin: İyisin değil mi?

Bahar: Bir şey yaptılar mı sana canım?

Umut: Hayır, ben iyiyim. Annem o evde, onu bırakmayalım burada.

Cemal: Merak etme abiciğim, onu da alacağız buradan.

-telsiz-

Mesut: Ali? Umut'u aldınız mı?

Ali: Evet abi, yanımızda.

Mesut: Tamam, başlayalım hadi, biriniz Umut'un başında beklesin.

Ali: Tamam abi.

Hakan: Hadi.

Arda: Abi, ben buradayım.

Hakan: Tamam.

Ekip hızla eve yaklaşır. Adamlar onları görür.

HER ŞEYE RAĞMEN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin