I am just a Little࿐2jae

29.جین یونگی! (لیتل برگشتههه!💢)

استایل امشبشون (شما شب فرض کنید؛)

همین که وارد خونه شد صدای گریه مانندِ یونگجه رو شنید، سراسیمه خودشو به اتاق رسوند و درو محکم باز کرد...
وضعیتی که میدید شاید برای هرکسی خنده دار بود اما نه برای جه بومی که به این چیزا عادت کرده بود، یونگجه که حالا مشخص بود تو لیتل اسپِیسشه درحالیکه لباسش تو سرش گیر کرده بود وسط اتاق ایستاده بود، لباسش جلوی صورت و چشمهاش رو گرفته بودن ،معلوم بود مدت زیادی درگیر درآوردنِ لباسشه!! تا صدای درو شنید ناله کرد:

_ددی اومدی؟!!~

جه بوم مهربون اما جدی گفت:

+جه جه مگه بهت نگفتم هر لباسی رو چجوری باید دربیاری؟

_چِلا ددی، منم همون جوری دَل آوردم اما به سرم گیر کلده،، کمکم میتُنی؟

جه بوم چند قدمی برداشت و وقتی رسید بالای سرش لباسُ پایین کشید، صورتِ یونگجه عرق کرده بود:

+مگه چقد درگیرش بودی که اینجوری عرق کردی نینی؟!

_نمیدونم اما دیگه گِلیَم(گریه ام) گرفته بود، چلا دوباره تنم کردی ددی؟!! من میخواستم بیلونش بیارم!..

جه بوم همونطور که دکمه پشت سرشو باز میکرد گفت:

+این دکمه کوچولو این بالارو میبینی؟ اول باید اینو باز کنی تا لباس راحت از سرت بیرون بیاد..

_اما ددی تو اولین باره داری اینکارو میتنی~

+چون مدل همه لباسا مثل هم نیستن، هرکدومو باید یجور دربیاری

جه جه که انگار داشت به یه معلم گوش میداد با اون چهره متفکر و کیوتش سر تکون داد:

_فهمیدم ددی~~

جه بوم لباسو از تنش بیرون آورد:

+آفرین سانشاینم

جه جه با بالاتنه سفید و لختش روبروی جه بوم وایساده بود و بخاطر اختلاف قدشون برای اینکه نگاهش کنه سرشو بالا گرفته بود:

_ددی امشب چی بپوشم؟

+آمم بزار ببینم تو کمد لباسات چی داری؟