Merhaba.Sizlere iyi dileklerimle soğuk bir geceden sıcak merhabalr getirdim.Yarın saçma sapan bir sınav sistemi olan Ygs ye girecek arkadaşlarımıza son bir kez iyi şanslar demek istedim.Sanırım ben çok korktuğum için bu sınava taktım.Ve o yüzden sürekli başarılar diyesim geliyor.Başarılar :) Muhtemelen siz orada sınava girerken ben kahvaltı ediyor olacağım.Ama genede iyi dileklerim sizlerle.
Medyada kapak olarak hazırladığım ama wattpad in kapak yapmadığı çalışmam var.Bir bakın.
İyi okumalar.
Hani iyi insanlara birşey olmasına izin verilmezdi. Ne zaman iyi bir insan zarar görecek olsa mutlaka bir mucize olur ve insan kurtulurdu . Masalların , hikayelerin olmazsa olmazı bu değil miydi ?
Belki de ben iyi biri değildim ? Ama neden iyi olmayayım ki ? Benim hayatta yaptığım en kötü şey bana zarar veren bir kaç kişiyi dövmemdi . O da kendimi korumak içindi .
Ben küçükken hayatının en kötü günlerini yaşamış bir kızdım. Öyle çok mutlu bir hayatım olmamıştı . Başkalarının kıskanması gereken bir mutluluğum olmamıştı .
Şimdi durduk yere nerden bulaşmıştım ben bu pisliğe . Herhangi bir erkeğin elini dahi tutmamışken şu an insanların bana böyle bakmasını sağlayacak kadar ne yapmıştım ?
Hızla düştüğüm için sızlayan dizlerimi düşünmek istemiyordum . Ya da şu an akmaması için uğraştığım gözyaşlarımı .
Önce ekranda Kuzey in beni sıkıştırdığı yerde boynumu öperken bir resmi çıkmıştı . Boynumdaki bıçağı gözükmüyordu . Ağlamamak için gözlerimi sımsıkı yummuştum . Ve onu ittiğim de gözükmüyordu . Kısacası sanki iki sevgili gibi gözüküyorduk . Ona izin veriyormuş , bende istiyormuşum gibi.
Fotoğraf gözüktükten sonra arkada tanımadığım bir erkek sesi konuşmaya başlamıştı.
" Okulunuzda herkesden uzak durup , kendini soğuk biri olarak tanıtmak isteyen Asi Karanlı aslında bir fahişe .'
Söylediği her cümle ile daha çok şaşırıp kendimi tutmakta zorlanıyordum.
" Geçen hafta eve bile gitmeden sokak köşesinde Kuzey Serez ile bu halleri görüntülendi .'
İzlemek istemiyordum ama gözlerimi ayıramıyordum.
-' Asi kalk.'
Sesinden Doğa nin olduğunu anlıyordum . Kolumdan tutup beni kaldirmaya çalışıyordu .
-' Asi lütfen kalk gidelim. '
Bu sözlerden sonra herkes kendi arasında fısıldaşıp bana bakmaya başladı . Bu.. çok kötü birşeydi.
Ekrandaki resim değiştiğinde bu sefer yandan çekilmiş bir fotoğraftı. Kuzey ellerimi tutarken üç düğmeside açık olan gömleğimden göğüslerime bakıyordu.
İğrençti . Kendimden iğreniyordum. Ben bunu hak edecek birşey yapmamıştım. Şu an tam da söylediği gibi bir sürtüğe benziyordum . Oysa kimse bilmiyordu ki Kuzey in bunu zorla yaptığını .
" Sizlerden uzak durmaya çalışmasının nedeni bu. Sizin onun bir fahişe olduğunu bilmenizi istemiyor .
"
Ateş in gür sesi tüm mekanda yankılandı .-' Kapatın lan şunu '
Yaman da diğer koluma girmiş beni kaldirmaya çalışıyordu ama kalkamıyordum. İğrenen gözlerle bana bakıp fısıldaşan "arkadaşlarım " hiçte yardımcı olmuyordu.
Titreyen ellerime düşen bir damla gözyaşıma baktığımda biri hızla önüme geçti. Kuzey.
Kuzey benim gibi dizlerinin üzerine çökmüş elleriyle kollarimdan sarsıyordu. Yüzüne baktığımda endişeliydi . Neyin endişesi bu ? Rezil etmişti beni bütün okula.Nasıl toparlayacağımı bilemediğim bir bela takmıştı peşime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Karanlık Sırlar*
ActionHayat iki çizgi arasında kalan bir süreyi temsil ediyordu bizim için.Ne ilerisini görebiliyordum ne gerisini.Herşey ben doğmadan başlamıştı ama sonu ben ölene kadar gelmeyecekti belli ki. Yaşayacağından emin olmak hiç bir zaman bu kadar zor olmamışt...