Selam canlarım :) ASlında 2 gün sonra yayınlıyacaktım ama elimde ki bölümleri bir an önce okumanızı istediğim için hemen yayınladım.Bu arada tatilimi yemek yemek ve uyumak dışında hikaye yazmakla geçiriyorum.Bu yüzden bana da biraz acıyıp mutlu etmek için bölümleri beğenemez misiniz ?
Medyada bölümde adı geçen kahramanlar var.Şarkı olarak Gece yolcuları -Neden'i koydum.Şaarkıyı başlat dediğim yerden itibaren dinleyerk okumanızı tavsiye ederim.Konuyla pek alakası yok ama genede bölümün duygusallığına uydu.
.İyi okumalar :)
#Özlemin hiç bitmiyor
Nasıl bir acı bu hiç geçmiyor#
*Ateş*
-'Senin yüzünden okuldan en son biz çıkıyoruz Yaman .tuvalete girmesen olmuyordu demi?'
-'Amma konuştun lan sende iki dakika geç çıktık işte yürü gidelim.'
Okuldan mal gibi en son biz çıkıyoruz çünkü Yaman beyin çişi gelmiş.
-'Sende duydun mu Ateş?'
-'Gene mi çişin geldi lan yeter artık .'
-'Hayır ya sesleri duyuyormusun ?'
dediğinde sessiz olup dinlemeye başladım.
-'Bırakk Ya bırak beni!!!!'
-'Nerden gelebilir Yaman ?'
-'Bilmiyorum gel şu tarafa bakalım.'
dediğinde koşarak sağ taraf gittik.Bir kız sesiydi.Yardım istiyordu.Burası ne kadar elit bir yer olursa olsun orospu çocuğu serserileri de eksik olmuyordu. Böyle birkaç tip bizim okulda da vardı.Zorla kızları köşeye sıkıştırıyorlardı.Sonrada kendilerini erkek sanıyor şerefsizler.
-Dur Yaman .Bu taraftan geliyor ses.'
dediğimde ara sokaklardan birine girdik.Bir kız vardı.Ve bu kız...ben..ben bu kızı tanıyorum.Yaman a baktığımda o da benim gibi şaşırmış bir şekilde kıza bakıyordu.
-'Kafedeki kız.'
dediğimde onayladı.İki tane şerefsiz kızı duvara sıkıştırmışlardı.Allah bilir biz gelmesek daha ne yapıcaklardı.
Yaman benden önce davranıp kızın kolunu tutan adamı geriye çekip kafa attı.Diğerini de ben çekip yumruk attığımda arkadan bir ses gelince ikimizde dönüp baktık.Bizim şaşkınlığımızdan yararlanan asalaklar sokaktan çıkıp kaçtılar.Kızın ayakta durucak gücü yoktu demek ki bu yüzden de biz adamları çektiğimizde yere düşmüştü.Yaman gidip kolundan tutmaya çalıştı.Ama kız çığlık atarak itti onu.
-'Bak sakin ol sana yardım etmeye çalışıyorum.
-'Nolur bırakın beni .Yalvarırım.K..korkuyorum.'
diye kekeleyerek konuştuğunda kıza acıdığımı hissettim.-'Bak gitti onlar .Kafanı kaldırda bak biz sana saldıranlar değiliz.'
dediğinde kız dizlerinden başını kaldırıp hem Yaman a hemde bana baktı.Sonra kafasını tekrar dizlerine kapatıp daha fazla ağlamaya başladı.
-'Yaman kaldır kızı evine götürelim.'
Yaman kızın yanındaydı ben daha uzaktaydım.Zaten Yamandan da korkuyordu bir de ben yaklaşmak istemedim.Psikolojik olarak korkuyordu ondan da .bizim ona zarar vericeğimizi düşünüyordu sanırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Karanlık Sırlar*
AcciónHayat iki çizgi arasında kalan bir süreyi temsil ediyordu bizim için.Ne ilerisini görebiliyordum ne gerisini.Herşey ben doğmadan başlamıştı ama sonu ben ölene kadar gelmeyecekti belli ki. Yaşayacağından emin olmak hiç bir zaman bu kadar zor olmamışt...