Selamlar.Bölümü yetiştirdim.Medyada bu bölümdeki karakterler var.Kuzey ve Asi.
Lütfen artık şu beğeni işini halledelim.Dün takip ettim bölümü beğendikten 15 dk sonra 21 kişi okumuş oldu.Madem bu kadar merak edip hemen okuyorsunuz neden beğenmiyorsunuz anlamıyorum.
Vote ve yorumlşarınızı bekliyorum.İyi okumalar.:)
(İthaf etmiyorum ne zamandır.İsteyen söylesin yeter.')
Çalan zille kafami sıradan kaldırıp Doga'ya baktım.
-'Son dersti. '
Dediğinde ayağa kalkıp eşyalarımı topladım . Hepsini aldığımdan emin olduktan sonra sıradan çıktım .
-'Uykun açıldı mı ?'
-'Hı hı '
Aslında hala uykum vardı. Tüm gece uyuyamamıştım. O yüzden bugünde öğle tatilinde yemek yemek haricinde hep uyumustum . Dün su soğuduğu halde içinde saatlerce kalmış ve bu yüzden de hasta olmuştum. Çok sık hasta olurdum ve en az bir hafta geçmek bilmezdi hastalığım .
Doga'nın arkasından sınıftan çıktım . Merdivenleri inerken konuşmaya başladık .
-'Ee ne yapacaksın Asi ? Bugün konuşacak mısın onlarla?'
-'Bugün konuşmam herşey için daha iyi. Fazla vakit kaybetmeden bu fikirden vazgeçmeleri lazım. Sinem hanımın da babamın da. '
-'Bak eminmisin ? Sonradan pisman olma söylediklerin için . Bir gece de aldığın kararla hareket etme.'
Binadan çıkıp bahçenin içinde yürümeye devam ettik.
-'Bütün gece bunu düşündüm . Artık bir fikirde karar kılmam lazımdı. Daha fazla boş durmaya gerek yok. '
Dediğimde başıyla onaylanıp önüne döndü. Bahçeden çıkan insanlarla beraber dış kapıdan çıktık .
Kapının karşısındaki duvarda yaslanmış Kuzey ve itleri sigara içiyorlardı . Aslında okulun yarısı burada durmuş bekliyordu .
-' Sana diyorum '
Kolumu dürten Doga'ya çevirdim bakışlarımı .
-'Efendim ?'
-'Kuzey sana bakıyor.'
dediğinde kafamı tekrar karşı tarafa çevirdim.Gene aynı ibne sırıtışı yüzünde,elindeki sigarası ile bu tarafa bakıyordu.Başka biri olsa yerimde gerçekten şu an onu karizmatik bile bulabilirdi ama bende sadece iğrenme duygusu yaratıyordu.
-'Buraya geliyor.'
dedim bende Doğa'ya bakarak.Sigarasını yere atıp ayağının ucuyla söndürdü.Ve bu tarafa doğru yürümeye başladı.Göz temasını ne o ne de ben kesiyorduk.Karşıdan karşıya geçerken bile bakmaya devam etti.Aramızda iki adımlık mesafe kala durdu.
-'Selam.'
dedi eliyle saçlarını düzeltirken.
-'Selam.'
-'Biraz..konuşabilirmiyiz ? '
dedi gözleriyle sadece bir saniye Doğa'ya bakarak.Konuşmak istemiyordum.Ama o ilk defa böyle bir şeyi rica ederek söylüyordu.Eski hayvanlığına dönmesin diye kabul etmeye karar verip Doğa'ya döndüm.
-'Sen eve git istersen biz biraz konuşalım.'
İkiside şaşırmışa benziyordu.Çünkü biliyorlardı kabul etmeyeceğimi Kuzey gene şansını denemeye gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Karanlık Sırlar*
AksiHayat iki çizgi arasında kalan bir süreyi temsil ediyordu bizim için.Ne ilerisini görebiliyordum ne gerisini.Herşey ben doğmadan başlamıştı ama sonu ben ölene kadar gelmeyecekti belli ki. Yaşayacağından emin olmak hiç bir zaman bu kadar zor olmamışt...