Selam arkadaşlar .Medyada Asi'nin okul hali var.Ve gene çok sevdiğim bir şarkı.Şarkıyla beraber okuyunuz lütfen.Bölümü geçen bölümde ithaf isteyen arkadaşımıza yaptım.İthaf isteyenler yorum atsa yeter.
Son birşey.Kitap yazıpta okuyucusu olmayan arkadaşlar bana ulaşırsa yardımcı olmaya çalışırım.En azından ben okuyup beğenirim.
(Okuyan arkadaşlar lütfen beğenebilirmisiniz.? Şimdiden teşekkürler)
#Ben ne yaralar aldım,
Hiç biri öldürmedi.
Sen de git,
Unut beni..#*************
*Asi*
Bu sefer taksici arabayı yavaş kullandığı için ancak yarım saatte eve gelebilmiştim . Yolda Doğa 'ya babamla olan konuşmamızı anlatmıştım . O da daha fazla geç kalmamam için önce benim evime gideceğimizi söylemişti. Taksi evin önünde durunca Doğayla vedalaşıp aşağı indim. Kapının önüne gelince cebimden çıkardığım anahtarla kapıyı açtım.
İçeri geçip ayakkabılarımı çıkarmak için eğildiğimde babamın sesini duydum.
-'Asi! İçeri gel hemen.!'
Ayakkabılarımı çıkartıp sabır dileyerek içeri girdim.Televizyonun karşısındaki koltukta oturmuş öylece kapıya bakıyordu.İçeri girdiğimi görür görmez konuşmaya başladı.
-'Nerede kaldın? Saat kaç oldu haberin varmı? Seni aradığımda neden hemen eve gelmiyorsun?'
-'Uzaktaydım .Anca gelebildim.'
dediğimde ayağa kalkıp yanıma geldi.
-'Sınırlarımı zorlama Asi .Haddini yeterince aştın zaten.Bundan sonra onbiri geçmeyecek eve gelmen.Biraz olsun olgun,düzenli bir kız ol artık.Birde benim anneye ihtiyacım yok diyorsun.Görmüyormusun nasıl bir kız olduğunu?'
diye bağırdığında bugün yeterince sakin kaldığımı düşünerek bende bağırmaya başladım.
-'Nasıl kızmışım ben.! Neyim var benim!Senin gibi babanın anca böyle kızı olur.Bıktım senden.Anneme söz vermeseydim bu evde kalırmıyım sanıyorsun?!!!'
-'Düzgün konuş benimle .Sakın bir daha sesini yükseltme! Bu saate kadar ne işin var dışarıda? Ne bok yiyorsun ? Nerede kiminle sürtüyorsun belli değil?'
-'Ne sürtmesi ya senden kurtulmak için gelmiyorum eve.! Seni görmek istemiyorum! Ben annemin katilini görmek istemiyorum !!!'
diye bağırdığımda hızla yanıma gelip kollarımı sıktı.
-'Ben katil değilim Asi !Konuştuk bu konuyu seninle. Hala kendi bildiğini okuyorsun .Bir bok bildiğin yok !!'
diye bağırdığında irkilerek geri çekilmeye çalıştım.Ama susmadım.
-'Sen öldürdün annemi , senin yüzünden öldü.Senin yüzünden !!'
Böyle yaparak onun canını yakıyordum biliyorum ama aslında gene benim canım yanıyordu.
-'Benim hatamdı ama ben yapmadım ,biliyorsun '
Artık bırakın bağırmayı,sesini bile duyamıyordum.Sesi bir fısıltıdan ibaretti.Ona da acıyordum ama fazla üstüme geliyordu.
-' Kendin dibe bu kadar batmışken ,beni çıkarmaya çalışma baba, beceremiyorsun .'
diyip koşarak odama çıktım.Kapıyı kapatıp kilitledim.Vücudumu kapıya yasladığımda ellerimle kafamı tutup ,yere kaydım çaresizce. Kendi canımı yakmak istiyordum.Belli aralıklarla kafamı kapıya vurdum yavaşça. Canım yanıyordu. İnsanlar aşk acısını gözlerinde büyültüp , çaresiz gibi davranıyorlardı. Eminim ki onlar birini kaybetmenin acısını böyle ağır öğrenmemişlerdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Karanlık Sırlar*
ActionHayat iki çizgi arasında kalan bir süreyi temsil ediyordu bizim için.Ne ilerisini görebiliyordum ne gerisini.Herşey ben doğmadan başlamıştı ama sonu ben ölene kadar gelmeyecekti belli ki. Yaşayacağından emin olmak hiç bir zaman bu kadar zor olmamışt...