*Karanlık Sırlar*

*KS*{bölüm 28}

Geç geldi.Sınav haftamdayım.Bu bölümü dershaneden arkadaşım veli ye ithaf ediyorum.SelamVeli.:)

Medya -kıyafetleri ve çalan şarkı.

İyi okumalar :)

Soğuk.Tek hissedebildiğim soğuktu.Hiç soğuk can yakar mıydı ? Yakıyordu.O kadar üşümüştüm ki canım yanıyordu.Olduğum yerde hareket etmeye çalıştığımda boynum acıyla kasıldı.Allah aşkına ne oluyordu ? Gözlerimi daha açamamıştım ama esen rüzgarı hissediyordum.Yerimde biraz daha kımıldadığımda karnımın üzerinden belime doğru hissettiğim ağırlıkla gözlerimi hızla açtım.Burnuma dolan ferah kokuyla burun deliklerim sonuna kadar açılmıştı.Gözlerimi aniden açtığım için acımıştı.Doğruya ben kaç saat ağlamıştım.Karnıma baktığımda müthiş kokunun sahibinin elinin bana sarıldığını anladım.Hızla doğrulup arkamı döndüğümde Ateş te irkilerek uyanmıştı.

Hava hala karanlıktı.Ve soğuk.

-'Asi ? '

-'Uyuyakalmışız.' dedim kısılan sesimle.Ateş ile babamlar uyuduktan sonra eve girmenin daha iyi olacağında anlaşmış burada bekleme kararı almıştık.O babama mesaj atıp beraber arkadaşlarımızla takılacağımızı söylemişti.Ama beraber uyuyakalmışız.Hemde sarılarak.Allah aşkına benim neden elim kolum rahat durmuyor ? 

-'Pardon ya .Uyumuşum bende .Farkında değildim sarıldığımın.' dedi o da gözlerini oğarken.İlk defa onu yeni uyanmış görüyordum.İlk defa bu kadar sıcak geliyordu bana.

-'Gidelim mi ? Üşümüşsün.' dedi Ateş ayağa kalkarken.Bende yerden destek alıp kalktım.

-'Soğuk.' dedim kollarımı önümde bağlarken.

Ellerini cebine koyarken ağaçlık alanın içine girip yürümeye başladık.Telefonuma baktığımda saatin gece ikiyi geçtiğini gördüm.Ateş e ne kadar teşekkür etsem azdı.Resmen imdadıma yetişmişti.Beni rahatlatmayı başarmıştı ve en önemlisi artık annemin öldüğünü biliyordu.Tek bilmediği nasıl öldüğüydü.Bunuda merak edip soracağını düşünüyordum.

Kokusu hastaneden dönerken olduğu gibi beni mest etmişti.Okuduğum kitaplarda kızların sevgililerinin kokularını neden bu kadar çok sevdiklerini merak ederdim.Ateş bu merakımı gidermişti.Zaten gece de onun kokusuyla rahatlamış ve uyuyakalmıştım ya.Okyanus kokusu ve vanilya karışımı gibi birşeydi.Ferah.Ve güzel.

-'Işıklar kapalı.Yatmışlar.' dediğinde önüme baktım.Evin önündeydik.Işıklar kapalıydı.Anahtarımla kapıyı açıp içeri girdik.Sessizce merdivenleri aşıp karşılıklı odalarımızın önüne geldik.Odasının kapısını açacakken kolundan tutup durdurdum.Önünü döndüğünde hemen kolumu çektim.

-'Sağol.Geldiğin için.Gelmeseydin ne yapardım bilmiyorum.Yanımda olduğun için...teşekkür ederim.' Sesli konuşsamda babamlar duymazdı Odaları üst kattaydı.Ama yinede sesim çıkmamıştı.Bu sefer kolumu tutan Ateş ti.İki kolumuda yavaşça tutup baş parmaklarıyla okşamaya başladı.Bu..beni tedirgin ediyordu.Herhangi bir erkek bana bu kadar yaklaşsa ödüm kopacakken Ateş te böyler olmaması beni tedirgin ediyordu.

-'Senden nefret ettim biliyormusun ?' dediğinde karnıma yumruk yemiş gibi hissetmeme engel olamadım.Benden  nefret ediyor.!

-'Annemi üzdüğün,ağlattığın için nefret ettim.Annemin mutlu olmasında engel olduğun için nefret ettim.Onu sana hayat hikayesini anlatmak zorunda bıraktığın için nefret ettim.Kriz geçirdiğin gece bana öz annemi hatırlattığın için nefret ettim.' her cümlesinde bana doğru yaklaştığı için şu ana duvara yaslanmıştım.Ben..ne kadar kötü şeyler yapmıştım.