Zawgyi
အပိုင္း (၄၅၀) – သူတုိ႔ႏွင့္အတူ ထြက္ခြာျခင္း
ပူေလာင္ကာ ဖူးေရာင္ေနေသာ္လည္း ထင္ထားသေလာက္ မနာက်င္ေပ။
သူ႔မ်က္လံုးမ်ားဖြင့္လုိက္ရာ ရွီမာယူယူသည္ ေဖ်ာ္ေျဖေနသည့္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လုိက္ရသည္။
"အဲဒါ ဘယ္လိုကုသတဲ့နည္းလမ္းလဲ" သူ ေမးလုိက္သည္။
"အပ္စိုက္ကုထံုး" ရွီမာယူယူသည္ သူ႔အား အပ္စိုက္ရင္း ေျပာေလသည္ "ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြက အခု အရမ္းျပင္းထန္ေနတယ္ စကားမေျပာတာေကာင္းမယ္ ေဆးအာနိသင္ေတြ စုပ္ယူဖို႔ စြမ္းအားေတြ ေခၽြတာဦး"
ဆိုင္ရွင္ခ်ဴသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ပင္ပန္းေနျပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔မ်က္လံုးမ်ား ပြင့္လာကာ ေျပာေလသည္၊ "ခ်ဴေခ်ာင္ထန္"
"ဟင္"
"ငါ့နာမည္" ခ်ဴေခ်ာင္ထန္သည္ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ ထပ္ျပီးစကားမေျပာေတာ့ပဲ သူ႔ခႏၶာကိုယ္အား ရွီမာယူယူ အပ္စိုက္ရန္ အပ္ထားေလသည္။
သူ ျငိမ္သက္ေနစဥ္တြင္ ေမွးမိန္ေနေသာ အားသည္ တျဖည္းျဖည္း သက္သာလာသည္ကို ခံစားလို္က္ရ သည္။ သူ႔တြင္ ေသေတာ့မည့္ အရိပ္အေရာင္ မရွိေတာ့ေပ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွ အဝတ္မ်ားႏွင့္ ရွီမာယူယူ ေျပာ လိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။
"ေကာင္းျပီ အေရးၾကီးတဲ့အေျခအေနေတာ့ ေက်ာ္သြားျပီ"
ခ်ဴေခ်ာင္ထန္သည္ မ်က္လံုးဖြင့္ကာ ရွီမာယူယူအား ၾကည့္လုိက္သည္။ သူမ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ပင္ပန္း သည့္အရိပ္အေယာင္မ်ားျဖစ္ေနသည္။ သူ႔အားကယ္ရန္ သူမသည္ စိတ္စြမ္္းအင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သံုးလုိက္ ရသည္ထင္သည္။
"ေက်းဇူးပဲ" သူေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ အသံသည္ အားနည္းေနေသးသည္။
"ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုရင္ အခန္းငွားခေတြ မယူနဲ႔ေတာ့ေလ" ရွီမာယူယူသည္ အပ္မ်ားကို သိမ္းရင္း ေျပာ ေလသည္။
"ေကာင္းျပီ" ခ်ဴေခ်ာင္ထန္သည္ တုိက္ရိုက္ပင္ သေဘာတူေလသည္။
ရွီမာယူယူသည္ အားလံုးအား သိမ္းရင္း ခ်ဴေခ်ာင္ထန္အား ၾကည့္ကာ ေျပာေလသည္ "ကၽြန္ေတာ္ ေမးဖို႔ ေစာင့္ေနတာ အခုမွပဲ ေမးရေတာ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္သာ မကယ္ရင္ ခင္ဗ်ားေတာ့ ၂နာရီေလာက္ပဲ အသက္ရွင္ ႏုိင္ေတာ့မွာ တကယ္ပဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေစခံကို မေျပာပဲထားေတာ့မလို႔လား"
أنت تقرأ
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) Book 3
أدب تاريخيBook-3 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Profile picture goes credit to the original owner. Title ကိုသိချင်ရင် cb မှာလာမေးလို့ရပါတယ်.. ;3 သူမသည် အမှိုက်ဟုကျော်ကြာ...
