Zawgyi
အပိုင္း (၅၀၉) – ရွင္းမို
အျပင္တြင္ ရပ္ေနေသာသူသည္ ၾသဇာတိကၠမႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ္လည္း အရင္ကလို ေနကဲ့သို႔ ေတာက္ပ ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ အျပံဳးအရယ္မရွိပဲ နာက်င္မႈသာရွိ ေနေလသည္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးသည္ ပို၍ ေအးစက္လာသည္။
"မင္း"
တစ္ဖက္လူသည္ သူမအား မနားတမ္းၾကည့္ေနသျဖင့္ သူမ ဘာေျပာရမည္ကို မသိေတာ့ေပ။ သူ႔ကို အသိအမွတ္ျပဳရမွာလား မျပဳရဘူးလား။
"မင္းတကယ္ပဲျပန္လာတာပဲ" ရွင္းမိုသည္ သူမစကားေျပာလာသည္ကို မေစာင့္ ေတာ့ေပ။ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆက္ေျပာေလသည္ "မျငင္းနဲ႔ ယူယူ မင္းမ်က္လံုးေတြက မင္းဆိုတာကို သက္ေသျပေနတယ္"
သူထိုကဲ့သို႔ ေျပာသည္ကို သူမၾကားေသာအခါ ရွီမာယူယူ သက္ျပင္းခ်ကာ သူ႔ကို ဝင္ခုိင္းလုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တံခါးကို ပိတ္ျပီး လွည့္ကာ သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"ငါဆိုတာကို မင္းသိတယ္လား"
"မင္း အစိမ္းေရာင္ျမိဳ႕ေတာ္တုန္းက ေရနဲ႔ဆြဲထားတဲ့အမွတ္အသားထားခဲ့တယ္ေလ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ အဲအမွတ္အသားရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကိုသိတာေလ ဘယ္သူမွသိတာမဟုတ္ဘူး" ရွင္းမိုသည္ ရွီမာယူယူအား ၾကည့္ လိုက္သည္။
ရွီမာယူယူ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရာ အမွန္တကယ္ပင္ အစိမ္းေရာင္ျမိဳ႕ေတာ္က အမွတ္တရ စားေသာက္ဆိုင္ ရွိ စားပြဲေပၚတြင္ လက္ဖက္ရည္ကို သံုးကာ အမွတ္အသားေရးဆြဲခဲ့သည္။ သူထိုအေၾကာင္းကို သိမည္ဟု သူမ ထင္မထားခဲ့ေပ။
"မင္းလူမွားသြားမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား" သူမသည္ ရုတ္တရက္ စိုးရိမ္လာကာ ပခံုးတြန္႔လုိက္သည္။
"မင္းပံုစံကိုေတြ႕တုန္းကေတာ့ မေသခ်ာေသးဘူး ဒါေပမဲ့ မိုဒိဆန္းက မင္းနဲ႔ရွိေနတယ္ ၾကားေတာ့ ေသခ်ာသြားတာပဲ" ရွင္းမိုသည္ အနည္းငယ္ ရင္ခံမိသည္။ သူမ ျပန္လာခ်ိန္တြင္ သူမအား ပထမဆံုးေတြ႕ရသူမွာ သူ မဟုတ္ေပ။
"ငါဒီမွာရွိတာ ဘယ္လိုသိလဲ မင္းလည္း ေလလံပြဲကိုဝင္ပါမလုိ႔လား" သူမေလွ်ာက္သြား ကာ သူ႔ေဘး ထိုင္လုိက္ျပီး လက္ဖက္ရည္ငွဲ႔ေပးလိုက္သည္။
BINABASA MO ANG
အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) Book 3
Historical FictionBook-3 I just translate this story. I don't own this story. All credits go to the original writer and English translator team. Profile picture goes credit to the original owner. Title ကိုသိချင်ရင် cb မှာလာမေးလို့ရပါတယ်.. ;3 သူမသည် အမှိုက်ဟုကျော်ကြာ...
