MISTRESS

Chapter 29

A/N: Hey watsap mga luvies, Pasensya na kayo at ngayon lang po ako nakapag update😅🥺sobrang busy lang po sa module at sa mga performance task ko hehe🤗💋Super thank you sa mga naghintay ng update🥺🥰❤️

PS: sorry mga luvies sa mga wrong grammar, sa spelling, at typos hekhek😅

#ChapterTwenty-Nine
𝑮𝒍𝒂𝒊𝒛𝒂'𝒔 𝑷𝒐𝒗

Nasalabas pa lang kami ni Noel sa venue ay dinig na dinig na namin ang magarang tugtog, may mga maiingay na may di ka tandaang nag-uusap sa iba't ibang table about sa mga ganap sa past nila noong nasa kabataan palang sila.

"𝑮𝒍𝒂𝒊𝒛𝒂 𝑨𝒍𝒄𝒂𝒓𝒆𝒔𝒛 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒉𝒆𝒓 𝒑𝒂𝒓𝒕𝒏𝒆𝒓 𝑵𝒐𝒆𝒍 𝑩𝒂𝒍𝒅𝒊𝒗𝒊𝒏𝒐" basa ng announcer na nasa entrance pagkatapos niyang i-check ang invitition letter ko.

Pagpasok pa lang namin ay agaw pansin na agad kami ng mga bisita at mga kamag-anak ko.

Kumapit naman ako sa braso ni Noel at hinapit niya naman ang bewang ko papalapit sa kanya sa'ka kami taas noong naglalakad sa crowd.

'𝑂ℎ 𝑚𝑦𝑦𝑦𝑦 𝑖𝑠 𝑡ℎ𝑎𝑡 𝐺𝑙𝑎𝑖𝑧𝑎?'

'𝐼 𝑡ℎ𝑖𝑛𝑘 𝑦𝑒𝑠!'

'𝑆ℎ𝑒'𝑠 𝑝𝑟𝑒𝑡𝑡𝑦---𝑛𝑜𝑝𝑒 𝑠ℎ𝑒'𝑠 𝑎 𝑔𝑜𝑑𝑑𝑒𝑠𝑠'

'𝑊𝑎𝑖𝑡! 𝑊ℎ𝑜'𝑠 𝑡ℎ𝑎𝑡 𝑔𝑢𝑦 𝑏𝑒𝑠𝑖𝑑𝑒 ℎ𝑒𝑟?'

'𝑊𝑒 𝑑𝑜𝑛'𝑡 𝑘𝑛𝑜𝑤 '

Bulong bulongan ng mga kamagkaanakan ko at mga bussiness partner nila....Should only a family member can be here right? co'z it's our reunion, pero why naman nasali ang mga bussiness partner nila sa event na 'ito.

"BUNSO, GLAIZA" sabay kaming napalingon ni Noel sa taong sumigaw ng pangalan ko. Si ate Glaira lang pala yon na para bang timang na malaki ang ngiting kumakaway-kaway sa amin.

Magarbo naman kaming naglalakad papalapit sa table nila. By the way I forgot, nandoon nga pala ang ex-mom and dad ko, may kasama din silang mag asawa na tingin ko ay nasa may 40's na ang tanda at syempre present din si hon----este si Jhoven na nasa tabi ng ate ko.

"Oh Glaiza Im glad that you'll came" masayang sabi ni ate at pumapalakpak pa ng tatlong beses.

"Of course ate, papalampasin ko pa ba ang araw na ito?" tanong ko at saglit na sinulyapan ang ex-parents na ngayon ay gulat na gulat paring nakatitig sa akin "Hmm, by the way long time no see." nakangiting kong aniya at pabirong kinindatan siya na ikinatawa naman niya.

''Oh my god, payakap nga'' masayang sabi niya kaya ngumiti naman ako at tumango kaya dinamba naman niya ako ng mahigpit na yakap.

"Let have a sit first ate, baka kasi nangangalay na itong katabi ko eh." nakangiti kong sabi kaya pabiro naman niyang kinurot ang tagiliran ko bago ako binigyan ng nanunuksong tingin kaya inirapan ko naman siya.

Ipinaghila muna ako ng upoan ni Noel at inalalayan akong umupo bago siya umupo sa tabi ko.

"Sweet" ate Glaira mouthed me and i rolled my eyes on her, kaya umarte naman siyang tumakip sa bibig at parang pinipigilan ang kilig.

Habang kumakain ay nagkwentuhan lang kami ni ate Glaiza, tungkol sa mga past moments namin noong mga bata pa kami, yung mga dugyot moments haha na nakakatawa at nakakahiyang alalahanin pero masasabi ko ding sweet memories naming magkapatid.

"So, how's your lives there in Canada for 5 years Glai?" seryosong tanong ni Jhoven sa amin sa gitna ng kwentohan namin ni ate Glaira.

Sumulyap mona ako sandali kay Noel at ibaba ang kutsara at tinidor bago ko siyang binalingan ng tingin.

"Masaya. As far as good masaya naman kami doon, k-kuya." naiilang na sagot ko sa kanya.

Hindi ko maiwasang mailang at kabahan kay Jhoven dahil sa mga titig niyang para kang hinuhubaran. Hays Glaiza ang advance at ang judgemental ko sa part na 'to ah, feeling maganda lang girl choss.

"Buti naman" mahinang saad niya at napakagat labi bago nag-iwas ng tingin.

"So, ate. How's life?" tanong ko bago sumubo.

"Ito, okay naman. I don't have a financial problem. I have a caring husband to take care of me, time by time and also I have a sweet and loving child, my son." matamis na ngiting sabi niya.

Natulala nalang at biglang nahulog ko na lang ang tinidor sa sobrang gulat. Ano daw?

She have a son?

But

How?

She's a barren, so how she can bear a child, a son to be exact?

Nang mabalik ako sa ulirat ay agad-agad ko namang pinulot ang tinidor at umayos ng upo bago sila tingnan na ngayon ay may pagtatakang tingin.

"I apologize for my behavior earlier. I'm shock." pilit na ngiting sabi ko.

"No. It's okay." sabi ni ate at hinawakan ang kamay ko bago pinisil ng mahina, kaya nakahinga naman ako ng maluwag. Jusko, nakakahiya baka sabihin nilang nagkakalat lang ako sa family reunion na 'to.

"So ate, what you saying again earlier. Did I heard it clear? You have a s-son? I thought....err nevermind." nagugulohang tanong ko at napailing na lang.

"Yeah, Glai. I thought also but look at now. I have a miracle child, a son. My flesh and blood. At paulit ulit akong nagpapasalamat sa diyos dahil tinupad at biniyayaan ako, kami ni Jhoven ng anak." maluha luhang saad ni ate.

Unang tingin mo palang ay mahahalata mo talaga sa kanyang mga mata ang saya at buong pagmamahal para sa anak niya.

"I-m h-happy for y-you Ate and also to you, K-kuya Jhoven." bumaling ako kay Jhoven at binalik ulit ang paningin kay ate Glaira. "You deserve it." masayang ani ko habang tinatago ang mga hikbi at ang mga masasakit na ngiti.

"Thanks Glaiza" sabay na sabi nila at nagkatinginan habang nanlalaki ang mata sa gulat dahil nagkasabay silang ng pagkabigkas, maya-maya pa ay bigla silang tumawa na para bang meron silang sariling mundo, na para bang wala kami dito.

Napabaling ako sa balikat ko ng may biglang umakbay sa akin, nilingon ko naman si Noel at nakita ko ang pag-alala sa kanyang mukha habang nakatingin sa mga mata ko.

"A-are you okay?" he whispered. I seen he's worried by his face and his eyes.

Tumango naman ako "Y-yeah. I'm okay." I smile a little to make him sigh in relief. Binaling ko na lang aking pangin sa pagkain.

Kaya ko pa.

Kaya ko pang magpanggap na masaya sa kanilang dalawa. Kahit ang totoo ay ang sakit sakit na, kahit na durog na durog na ang puso ko. Ay kakayanin ko pang mag mukhang malakas sa harapan nila.

Akala ko. Wala na.

Akala ko di ko na siya gusto, na di ko na siya mahal pero akala ko lang pala. Pesting akala, bakit ba kasi na imbento ka pa. Edi sana, masaya ako ngayon, edi sana hindi ako magluluksa sa puso kong patay na.

I maybe act that I'm happy for them but the truth are I'm still hurting. Seeing them sweet and happy together make my heart tear apart.

Tss. Nice one self, Your a good actress.