MISTRESS

Chapter 26

#ChapterTwenty-Six
𝑮𝒍𝒂𝒊𝒛𝒂'𝒔 𝑷𝒐𝒗

Sa mga nagkaraang araw ay sinisikap ko talagang matapos ang dapat matapos na mga papeles, mga contract, ideas, and board meeting for my handling in another branches of my company in the philippines.

And yesterday ay naka shopping narin kami para sa mga pasalubong ko sa pilipinas.

At ngayon ay pupunta na kami sa airport dahil ngayon na ang araw na hinihintay namin for going back again to the country that we're truely belong, why I told so? because were born there no matter what.

Nang makarating kami sa airport ay may sumundo sa amin at tinulungan kaming dalhin ang mga maleta namin, ginaya naman nila kami sa area kunsaan naka pwesto ang private airplaine ko. I'll buy that airplaine for my personal need and purposes, like if I have meeting to attend in meeting of asia's bussinessmen/women, edi hindi ko na kailangan pang magpa-book ng ticket, sa'ka para hindi nadin hassle sa kung mag bya-byahe ako kung may kakailanganin ako.

"Tulala ka na naman Glai! Ano bang iniisip mo dyan?" buntong hininga niya.

"Hmm nothing." simpleng sagot ko at nilagyan ng seat-belt si Jhoiza pagkatapos kong marinig na sa ilang minuto ay lalarga na ang eroplano.

"Siguro iniisip mo na naman kong ano ang mangyayari sa pag-uwi natin sa pinas." saad niya. Liningon ko siya at kita ko kung paano niya ako kinikilatis, nag-iwas naman ako ng tingin "Hmm tama siguro ako ano? Hays! Lai your over thinking again, alam ko naman hindi mangyayari kung ano man kong ano ang iniisip mo." pampalakas loob niya at hinawakan pa ang balikat ko.

I sigh "Ewan ko ba Noel kahit limang taon na ang lumipas ay hindi ko parin talaga maiwasang mag-alala kong ano ang maging buhay namin ni Jhoiza sa pag uwi namin sa pinas. Kasi what if ate knows that Im the mistress of her husband? What if malaman niya ang totoo kong dahilan kong bakit ako umalis ng hindi man lang nagpa-alam sa kanya ng personal? What if she knows that Jhoiza is Jhoven's daughter? And I'll know that she get mad at me, not mad not that much, what if she take her revenge? I know na mabait si ate Glaira, but who knows? di natin alam kung paano siya magalit! at yun ang bagay na iniiwasan kong mangyari." salaysay ko.

Noel know my past kaya hindi ako mag-aalangang magsabi sa kanya ng mga hinaing ko sa buhay. Buti na lang at hindi siya nandiri sa akin ng kwenento ko sa kanya ang nakaraan ko. He advice me in the nice way, and after that 'I trust him and he become my boy bestfriend.

"Hindi naman siguro ganon Lai. Maybe your just imagining things, nag overthink ka lang siguro. What if ka lang ng what if paano kong mali pala ang mga iniisip mo edi ini-stress mo lang ang sarili mo sa mga bagay na hindi naman talaga mangyayari." hinawakan niya ang kamay ko at hinaplos yun "Hindi naman malalaman ni ate mo kong walang magsasabi diba? Kaya hangga't walang magbubunyag ng sekreto mo sa kanya ay safe ka. Hindi sa tino-tolerate kita na maglihim, pero ayaw lang talaga kitang mapahawak. Your very important to me Glaiza kaya ang safety mo ang mahalaga sa akin at hindi kapakanan ng iba." nakangiting saad niya na ikinahinga ko naman ng malalim at ngumiti ng pilit.

"You right Noel, walang lalabas na sekreto kong walang kontrabidang magbubunyag." malalim na boses na sabi ko.

Pagkatapos non ay tumango lang siya at hindi na sumagot pa.

Umidlip naman ako sandali at hindi ko namalayan na tuluyan na pala akong nakatulog. Nagising na lang ako kinaumagahan ng may humahalik-halik sa buong pisnge ko at may tunog pa 'yon. Nang idilat ko ang aking mga mata ay ang magandang anghel agad ang bumungad sa akin.

"Good morning mommy." masayang bati niya at hinalikan ang magkabilang pisnge ko.

"Good morning din Baby Jhoiza ko." nakangiti kong bati din pabalik at hinawakan ang mukha niya't hinalikan ko siya sa noo.

"Were here mommy! Tito daddy  waiting for us outside. He said that We'll follow him once your awake mommy." nakangiting saad niya.

"Okay baby. Wait for a second and I'll fix myself." sabi ko, tumango naman siya kaya kinuha ko yung salamin ko with my powder. Nag light make-up lang ako. Sinuklay ko naman ang hanggang dibdib kong buhok at tumayo na ako para ayusin ang nagusot kong damit.

"Come here baby." tawag ko sa kanya kay tumalon talon naman siyang lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko.

Pinangko ko naman siya at pina-upo sa upoan.Sinuklay ko naman ang kanyang buhok na medyo magulo at pinusod ito. Pinulbusan ko naman ang mukha niya at ang kanyang leeg. Winisikan ko naman ng kunting baby cologne ang kanyang dress.

Pagkatapos non binuhat ko naman siya para makababa siya sa upoan. Pagkababa niya ay hinawakan ko ang kanyang kamay at sabay kaming bumaba sa eroplano.

Pagkababa at pagkababa ko palang ay agad namang tumama sa mukha ko ang simoy ng hangin, may pinaghalo yung init at lamig na naging maganda sa pakiramdam ko. Ito yung isa sa rason kong bakit kahit kinasusuklaman ko ang bansang ito ay namimiss ko parin kong ano man ang mayroon sa bansang ito.

"It so hot mommy." reklamo naman ng anak ko at oa na pinaypayan ang sarili gamit ang kanyang maliit na kamay. Ito talagang anak ko ay may pinagmanahan sa pagiging maarte, at syempre kanino paba siya magmamana kundi sa maganda niyang mommy, which is me.

"Tiis ka lang muna baby, malapit narin tayo sa may kotse" sabi ko sa kanya at nag-umpisa na kaming maglakad palapit sa kotse ko.

"Opo mommy." tugon naman niya.

Kaya napangiti na lamang ako.

"Oh? nandito na tayo baby diba? ang bilis lang." ani ko at masaya naman siyang tumango. Binuksan ko naman yung pinto sa backseat at pinapasok ko siya doon. Ako naman ay binuksan ang pintoan sa may passenger seat at inalalayan ang anak kong makapasok at makaupo sa upoan. "Noel naman bakit hindi mo man lang pinark ang kotse natin sa mas malapit lang. Nainitan pa tuloy si Jhoiza." mahina ngunit nanggigigil kong turan.

Nagpakamot batok naman siya.

"Sorry na nga Lai nakalimutan ko kasi. Tsaka malapit lang naman ang lalakarin niyo siguro may sampung hakbang bago makapunta kunsaan ang kotse. Masyadong maarte ang babaeng 'to." paumanhin niya, hindi ko lang na dinig yung huli niyang sinabi dahil mahina lang pagkasabi niya 'non.

"Anong sabi mo? Huh Noel?" maangas kong tanong.

"Hmm wala naman. Sabi ko lang na sorry! Ok na ba?." medyo naiinis niyang saad.

"Hmm okay fine" sabi ko na lang at hindi na nakipagtalo pa sa kanya.

"Mommy Im sleepy." humihikab na sabi ni Jhoiza.

"Okay baby." sabi ko at lumipat ng upoan papunta sa backseat "Here baby, sleep on my lap." sabay tapik sa hita ko kaya sinunod niya naman yon. Sinuklay-suklay ko naman ang kanyang buhok gamit ang aking kamay hanggang sa tuluyan na siyang makatulog.

Pinaandar naman ni Noel ang makina ng kotse at lumarga na. Habang nasa kalagitnaan kami ng byahe ay isa lang ang nsa isip ko.

'Ito na. Ito na talaga ang bagong simula ng lahat.'