Και κοιτάς νωχελικά,
έξω από το σκοτεινό παράθυρο.Άλλη μια νύχτα πήρε την θέση της.
Άλλη μια μέρα λιγότερη για εσένα.
Τι να κάνεις;
Εκείνος ο καπνός του τσιγάρου φαντάζει σαν αγγελιοφόρος που θα του πει στο αυτί την ερώτηση σου.
Ούτε που ξέρεις.
Δύο άγνωστοι με παρελθόν που κάνει κρότο.
Δύο άρρωστοι με εκείνη την κουβέντα να έχει μπλεχτεί στα μαύρα δίχτυα του μυαλού.
Να απειλεί να μείνει εκεί.
Αιώνια.<<Δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε.>>
Μα τι άλλο να πεις, μάτια μου, όταν η καρδιά ουρλιάζει από τον πόνο;
Τι άλλο να σου πω όταν ξέρεις ήδη την επόμενη απάντηση;
Την μοναδική απάντηση που έχουν κουράγιο να ξεστομίσουν τα ξεραμένα χείλη μου.
Αλλά δεν με πειράζει.
Άλλη μια νύχτα απουσίας σου δεν θα μου κάνει παραπάνω κακό από όσο έχω πάθει ήδη.
Αλήθεια, δεν γίνομαι χειρότερα.
Αλήθεια, μωρό μου, δεν με πειράζει.
Αλήθεια, χάρηκα που ήσουνα μαζί μου,
Καληνύχτα.[27/11/2017]
YOU ARE READING
Ανεκπλήρωτο.
Poetry[ ✓ |Completed] >, η παλιά ποιητική μου συλλογή WATTPAD || All Rights Reserved ®, Copyright ©ChrisTheDevil 2021