Με έμμεσο τρόπο άλλη μια φορά θα σου μιλήσω.
Γιατί τα ευθεία λόγια πάντοτε ήτανε φτηνά και λέγαν ότι ψέματα θα πω.
Μου ήταν λέει εύκολο, θλιβερό πως είναι η αληθεια. Σε ένα κακογραμμένο σενάριο ζοφερές παραλλαγές για μια μίζερη νότα παραπάνω στο θλιβερό κουπλε που είναι η ζωή μου.
Και κάθε που αργοσβήνει όταν φτανει στο ρεφρεν γιατί δεν της αρέσει η φασαρία.
Την πονάει η φασαρία, την ταλαιπωρεί. Έτσι θα κάνει την καρδιά μου να πάψει να χτυπά ακόμα μια φορά, σαν από μηχανής θεός μια άφιξη του παρελθόντος, μαυροφορεμένη και τραυματισμένη.
Θα σε φροντίσω,
Υποσχέθηκες πρώτος πως θα το κάνεις μα θέλω εγώ να το κάνω.
Να μπω βαθιά σε κάθε πληγή και να την κλείσω,
Μαζί με εκείνη την αγκαλιά που μου υποσχέθηκες όταν οι μέρες που μας χώριζαν ήταν δέκα στο σύνολο.
Κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο
Και ο χρόνος δεν περνά απλά πάνω απ' τα κορμιά μας,
Αφήνει ανεξίτηλα σημάδια που πρέπει πολλά να κάνουμε για να κλείσουν.
Αλλά είμαι έτοιμη να κάνω ακόμα ένα λάθος και να κλείσω τα μάτια και προς τα πίσω να πέσω
<<Εχουμε χρόνο>> και εγώ βυθίστηκα μουρμουρίζοντας ότι οι άγγελοι δεν πεθαίνουν δεύτερη φορά.
[18/08/2018]
YOU ARE READING
Ανεκπλήρωτο.
Poetry[ ✓ |Completed] >, η παλιά ποιητική μου συλλογή WATTPAD || All Rights Reserved ®, Copyright ©ChrisTheDevil 2021