Ανεκπλήρωτο.

Κύματα

Ξέρω τι έχω ζήσει,

Και αυτό είναι που με τρομάζει.

Νιώθω,
δεν έχω κάτι να περιμένω.

Άφησα μόνο ένα μισοτελειωμένο πακέτο τσιγάρα στο τραπέζι του μπαλκονιού,

Θα σου κάνει εντύπωση και θα με ψάξεις.

Μου άρεσε όταν έβγαζα καπνούς, άφηνα την ψυχή μου να παρει σχήματα για λίγο στον αέρα.

Αυτόν που φουσκωσε με τα όνειρα των κενών ανθρώπων που γέμισαν την πόλη, τα όνειρα που πέφτουν από ταράτσες κάνοντας το ταξίδι πιο λυτρωτικό.

Δεν θα σου γράψω πολλά ακόμα.

Μου τελειώνει το υγρό στον αναπτήρα, με το φως του έγραψα τα πιο καλά μου στιχάκια.

Για ανθρώπους που ένιωσαν και άδειασαν.

Για ψυχές που συναισθήματα τις βασάνισαν.

Για το κρυφό χαμόγελο που έχω ενώ ακουμπω στην καρμανιόλα.

Για τα κύματα που ξέρουν λίγα παραπάνω για μένα.

[16/07/2018]