Ανεκπλήρωτο.

παραμύθια

Αλήθεια, ξέρεις από παραμύθια;

Ναι, ναι μωρέ, αυτές τις φανταστικές ιστορίες που πάντοτε φαντάζουν τόσο αληθινές.

Ξέρεις, λοιπόν, από παραμύθια;

Σου έταξε κανείς παράδεισο για να σου πει τελικά, <<το χαρούμενο τέλος δεν το έχουν όλα τα παραμύθια>>;

Γιατί αν στο έταξε, ξέρω.

Και εσύ ξέρεις.

Απλά δεν μπορείς να το πιστέψεις.

Ξέρω, τα μάτια του είναι πανέμορφα και η φωνή του ακούγεται σαν μουσική όποτε σου μιλάει.

Ξέρω, το σώμα του είναι ένα απαλό σύννεφο που σε σκεπάζει από τον έντονο ήλιο που, αλίμονο, σαν να φέρνει στο χαμόγελο του.

Ξέρω, σου λέω, ξέρω.

Γνωρίζω και εγώ έναν τέτοιο άνθρωπο.

Συνήθιζε να μου λέει παραμύθια σχεδόν κάθε βράδυ και όποτε ήμουν αγχωμένη.

Λέει, θα τολμούσα να πω, τα καλύτερα παραμύθια.

Γι' αυτό και εγώ θα στον στείλω να σου ψιθυρίζει παραμύθια στα παιδιά σου.

Να τους λέει ψεύτικες ιστορίες για τόπους μαγικούς και ανθρώπους ευτυχισμένους.

Μόνο, πες τους, να προσέχουν.

Είναι ερωτεύσιμος.