Με το ζόρι συγκάτοικοι

4. Ρουτίνα

Μπαρίς,

Το ξυπνητήρι χτυπούσε μανιωδώς και περίπου στον τρίτο ρυθμικό χτύπο άνοιξα τα μάτια μου και συνοφρυωμένος έπιασα το κινητό από το κομοδίνο για να κοιτάξω την ώρα: 05:01. Έσπρωξα το πάπλωμα από πάνω μου και πάτησα στο πάτωμα ξυπόλητος τρίβοντας το πρόσωπο και τα μαλλιά μου.

Πρώτη ημέρα στην δουλειά σήμερα και το άγχος δεν ξεπερνούσε τα φυσιολογικά όρια, δεν ήμουν καθόλου αγχωμένος βασικά.

Μπήκα στο γυάλινο ντουζ και άφησα το κρύο νερό να πέσει πάνω μου για να ξυπνήσω εντελώς. Έκανα ένα δεκάλεπτο μπάνιο και βγήκα έξω, με την παλάμη μου έσβησα την θολούρα από τον καθρέφτη και με το άλλο μου χέρι συνέχισα να σκουπίζω τα νερά από τον αυχένα μου με την άσπρη πετσέτα.

Αφού τελείωσα με ό,τι είχα να κάνω στο μπάνιο, ένα τέταρτο και κάτι μετά, βγήκα έξω. Όλα τα φώτα ήταν κλειστά και υπέθεσα ότι η Ερατώ κοιμάται ακόμη.

Άνοιξα το ψυγείο, δεν είχαμε τίποτα. Άνοιξα το ντουλάπι... Ούτε καφές. Περίφημα!

Με νοικοκυρά από τις λίγες συγκατοικώ.

Επέστρεψα στο υπνοδωμάτιο για να ντυθώ και λίγο αργότερα, άρπαξα τα κλειδιά μου από τον πάγκο, και έφυγα από το διαμέρισμα βιαστικά. Σκεφτόμουν να πάω πουθενά να αγοράσω τίποτα, αλλά καλά καλά ούτε έξι το ξημέρωμα δεν έδειχνε το Apple Watch στον δεξί καρπό μου.

Μπορεί να μην είμαι αγχωμένος για το νέο αυτό ξεκίνημα, την πόλη την ήξερα πολύ καλά άλλωστε, από την άλλη είχα ένα σωρό εκκρεμότητες μπροστά μου, που έπρεπε να τακτοποιήσω. Για παράδειγμα, δεν υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορώ έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς αμάξι. Ή θα νοίκιαζα ή θα αγόραζα ένα και έτεινα πιο πολύ προς την δεύτερη επιλογή.

Αποφάσισα να πάω για περπάτημα στο παρκάκι κοντά στο σπίτι, μιας που δεν είχα όρεξη για τρέξιμο σήμερα, και καθώς γύριζα πίσω από την βόλτα μου εξερεύνησα την γειτονιά. Τα σπίτια εδώ φαινόντουσαν ακριβά, πράγμα που δεν μου έκανε εντύπωση επειδή ήξερα από πρώτο χέρι ότι η συγκεκριμένη γειτονιά ήταν από τις πιο φημισμένες της Κωνσταντινούπολης.

Πήρα μερικά κουλούρια από τον φούρνο στην γωνία και έναν καφέ για εμένα... Δεν είχα ιδέα αν η άλλη η τρελή έπινε καφέ. Και αν έπινε, πώς τον έπινε; Και αν της έπαιρνα, που ήξερα ότι δεν θα μου τον έφερνε καπέλο;