Με το ζόρι συγκάτοικοι

13. Λύθηκε, 1ο

Μπαρίς,

Τι κλαψιάρα που γινόταν ώρες ώρες, πω... Τι γελοίος που το έβρισκα χαριτωμένο μέχρι ΚΑΙ αυτό.

Ώστε είχε κρυφό θαυμαστή η Ερατούλα μας, ε;

Ποιος να ήταν άραγε ο ξενέρωτος μαλάκας που τις έγραφε όλες αυτές τις ηλιθιότητες στα σοκολατάκια περιμένοντας να την ρίξει;

Ένα είσαι σίγουρο: Ό τύπος πρέπει να είχε να γαμήσει πολύ καιρό. Πάρα, πάρα, πάρα, πάρα πολύ καιρό. Άρα ο πρώτος υποψήφιος στη λίστα ήταν...

Αυτόματα γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα τον Σαρπ. Αυτός, ναι, πρέπει να είχε να γαμήσει πάνω από χρόνο. Τέτοια καψούρα που είχε για τη Ναντίν. Α, ναι, είναι και αυτή. Ο Σαρπ γουστάρει τη Ναντίν άρα αποκλείεται να στέλνει όλες αυτές τις μαλακίες στην Ερατώ.

Τότε ποιος; Ποιος γαμημένος;

Τι τότε ποιος ρε ηλίθιε; λογομάχησα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Ένα εκατομμύριο υποψήφιοι μαλάκες υπάρχουν στην εταιρεία, ο καθένας θα μπορούσε να αφήνει αφιερώσεις στην Ερατώ. Όλοι συζητούσαν για εκείνη απ' όταν ήρθαμε στην εταιρεία, περπατούσε στον διάδρομο και ψίθυροι για το πόσο μουνάρα ήταν ακουγόταν από τον περισσότερο ανδρικό πληθυσμό της ArchiPark.

Μήπως ο Μπουράκ;! Μπα, δεν παίζει. Ή μήπως... Ρε λες;

Τον έψαξα με τα μάτια μου και έλειπε, ποιος ξέρει με ποια θα τριβόταν στις τουαλέτες πάλι. Μηχανικά έψαξα και για την Μαίρη. Ωραία, το μυστήριο με τις σοκολάτες δεν λύθηκε, αλλά λύθηκε με ποια τρίβεται ο ηλίθιος ο φίλος μου αντί να δουλεύει.

Ήθελα να ήξερα... Αυτήν η μουσίτσα η Μαίρη δούλευε καθόλου; Τη μία την έβρισκα να παίζει Pacman και την άλλη λογικά έπαιζε με το πουλί του κολλητού μου.

Τσάμπα τους παίνευα και τους δύο στον πατέρα μου. Τον είχε και αδυναμία τον Μπουράκ τρομάρα του. Ε ρε και να ήξερε τι συμβαίνει σε αυτή την εταιρεία πίσω από την πλάτη του. Μόνο δουλειά δεν συμβαίνει τώρα τελευταία. Το μόνο σίγουρο.

Πήρα μία ανάσα και συνέχισα να πληκτρολογώ ακαταλαβίστικες προτάσεις, που δεν έβγαζαν νόημα. Το συνειδητοποίησα και άρχισα να διαγράφω το κειμενάκι 300 λέξεων. Τι. κάνω. Έχω κάψει κάθε εγκεφαλικό κύτταρο που μου έχει απομείνει. Αυτό κάνω.