Με το ζόρι συγκάτοικοι

27. 14 Φλεβάρη

Μπαρίς,

Το πρωί της Τρίτης μπήκα στην εταιρεία νωρίτερα από την Ερατώ, η οποία δοκίμαζε καινούριες μάσκες ομορφιάς και διάβαζε περιοδικά πίσω στη ζέστη του σπιτιού.

Άφησα στην επιφάνεια του γραφείου την δερμάτινη τσάντα και όταν κάθισα, μόνο τότε αντιλήφθηκα ότι το γραφείο της ξανθούλας ήταν γεμάτο με μπαλόνια σε σχήματα από κόκκινες και ροζ καρδούλες. Τα μάτια μου στράφηκαν κατευθείαν στην Γιασμίν, αλλά εκείνη δεν με έβλεπε αφού είχε χωθεί με τα μούτρα στην χαρτούρα του πατέρα μου.

Α, νόμιζα το είχαμε ξεκαθαρίσει το θέμα. Δεν θα ζήλευα μέχρι και την Γιασμίν τώρα.

Άσε που αυτή νομίζω ότι τραβιέται με μία τύπισσα με μπλε μαλλιά, που δουλεύει στο καφέ απέναντι από την ArchiPark.

"Ε λοιπόν, αδερφέ, η σχέση σου με την Ερατώ σε έχει μετατρέψει σε άλλο άνθρωπο" ο Μπουράκ στάθηκε δίπλα μου. "Ανεβάζεις πολύ ψηλά τα στάνταρτς, η Μαιρούλα θα με κρεμάσει που δεν της ετοίμασα τέτοια έκπληξη για του Αγίου Βαλεντίνου".

Ήπιε μία γουλιά από την μαύρη του κούπα.

"Χα-χα. Εγώ δεν ετοίμασα τίποτα".

Η Μαίρη έσυρε την καρέκλα από το γραφείο της κοντά σε εμάς, πράγμα που με έκανε να στροβιλίσω τα μάτια μου.

"Αωωω! Ο Μπαρίς μετατρέπεται σιγά σιγά σε ζαχαρωτό αρκουδάκι της αγάπης," είπε με γλυκιά φωνή. Έσμιξε τα χέρια της. "Μπουράκ, λουκουμάκι μου, εσύ τι έκπληξη ετοίμασες;" χαμογέλασε πεταρίζοντας τις βλεφαρίδες της.

"Μόνο που ο Μπαρίς δεν έχει ιδέα για τα μπαλόνια, άσκιμ" της χάιδεψε την πλάτη.

"Ώπα κατακτήσεις η κολλητή μου" αναφώνησε η Μαίρη και την αγριοκοίταξα. "Καλά, καλά. Μη βαράς, γιαβρί" με ειρωνεύτηκε κάνοντας μία στροφή πάνω στην χαμηλή της καρέκλα.

"Δηλαδή, τι; Τώρα έχω ανταγωνιστή στην ίδια μου την εταιρεία;" μου ξέφυγε.

Δαγκώθηκα και πήγα να μιλήσω όταν είδα ότι η Μαίρη η γάτα ήταν έτοιμη να ανοίξει το στόμα της και να ξεκινήσει με χίλιες ερωτήσεις.

"Καλά βρε μαλάκα, όλοι το ξέρουμε ότι είσαι καλός αρχιτέκτονας, αλλά μην είσαι και τόσο ψώνιο. Άκου εκεί...Στην ίδια σου την εταιρεία" είπε σώζοντάς με από τα νύχια της Μαιρούλας.