Με το ζόρι συγκάτοικοι

16. Αναπάντεχες κινήσεις

Στην τηλεόραση έπαιζαν Φιλαράκια καθώς στο τραπέζι της κουζίνας δούλευε ο Μπαρίς και εγώ καθόμουν στο πάτωμα του σαλονιού και στόλιζα το κάτω μέρος του Χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Έριξα μία ματιά πίσω μου για να τον δω, ήταν τόσο αφοσιωμένος σε αυτό που σχεδίαζε.

Μερικές φορές τον λυπόμουν. Όχι με την κακή έννοια, μην παρεξηγηθώ.

Αλλά, να, μωρέ...

Δεν ήταν λίγες οι στιγμές που τον έβρισκα αποστασιοποιημένο απ' όλους και απ' όλα και κολλημένο μόνο στην καριέρα του και σε τίποτα άλλο. Συν, ο Αρσλάν του φόρτωνε ένα σωρό νέα πρότζεκτ, δεν κουραζόταν; Γιατί δεν έκανε παράπονα;

Σηκώθηκε απότομα, τράβηξε με μανία το χαρτί από μπροστά του και το έσκισε. Ακούμπησε το χέρι του στο μέτωπό του και έβρισε σιγά, κάτι που ούτε καν κατάλαβα.

Εγώ πάλι έμεινα να τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια, δεν τον είχα ξαναδεί έτσι παρόλο που κοντεύαμε τέσσερις ολόκληρους μήνες στο ίδιο διαμέρισμα.

"Έι, τι έγινε;" σηκώθηκα αμέσως.

"Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, Ερατώ, αυτό έγινε" με κοίταξε. "Χαμήλωνε την τηλεόραση ή..." έπιασε το μέτωπό του, ανακάτεψε τα μαλλιά του. "Κλέισ' την, μου έχει γαμήσει τα νεύρα".

Έκλεισα την τηλεόραση και περπάτησα ως την κουζίνα κοιτώντας τον έκπληκτη και αμίλητη.

"Αν ήξερα ότι σε ενοχλεί δεν θα την είχα τόσο δυνατά" ομολόγησα.

Τοποθέτησε το χέρι του στην μέση του και με το άλλο ακούμπησε τα λεπτά του χείλη χωρίς να μιλάει. Έπειτα, μου γύρισε την πλάτη και κοίταξε έξω από την μεγάλη τζαμαρία του σαλονιού όσο εγώ έμεινα να βλέπω μονάχα την πλάτη του.

Από το κολλητό γκρι κοντομάνικο μπλουζάκι διαγραφόταν κάθε σπιθαμή της γραμμωμένης του πίσω μεριάς.

Ήθελα να τον αγκαλιάσω, για κάποιο λόγο, να του πω να ηρεμήσει, αλλά αν' αυτού μάζεψα τα πράγματα από το πάτωμα σιωπηλή.

Είχαν πέσει μερικά μολύβια και χαρτιά έτσι όπως έσπρωξε νευριασμένος το τραπέζι.

Άφησα τα κομμάτια από το σχέδιο του κτιρίου πάνω στην επιφάνεια του τραπεζιού και, έτσι περίεργη όπως είμαι, προσπάθησα να τα ενώσω για να δω τι έφτιαχνε. Ευτυχώς δεν είχε καταφέρει να σκίσει την δουλειά του σε πολλά μικροσκοπικά κομμάτια οπότε γρήγορα, και με ελάχιστο κόπο, κατάφερα να ενώσω όλα όσα ο Μπαρίς χάλασε.