29. Τα πάνω κάτω

7.1K 354 29
                                    

Ο Μπαρίς με την Γιασμίν πέρασαν από δίπλα μας κοιτώντας έναν φάκελο και συζητώντας για δουλειά. Έμεινα να τους κοιτάω λίγο και παρότι ήξερα πως δεν έτρεχε τίποτα ερωτικό μεταξύ τους, ζήλευα την εκκεντρική Γιασμίν υπέρτατα αφού είχε την ευκαιρία να κάνει παρέα με εκείνον ενώ εμείς ούτε "γεια" δεν ανταλλάζαμε πλέον. Να φανταστείς, ακόμη ήμασταν συγκάτοικοι.

Ο Ανδρέας ακούμπησε μαλακά τα δάχτυλά μου και επανήλθα στην πραγματικότητα.

"Οπότε προτείνω να το αλλάξουμε αυτό," είπε. "Εσύ τι λες, Ερατούλα; Συμφωνείς;" Ερατούλα. Μάλιστα.

Δουλεύαμε μαζί σε ένα πρότζεκτ τον τελευταίο καιρό οπότε περνούσαμε αρκετές ώρες μαζί.

Ήταν πολύ καλός και γλυκός και όμορφος και όλα τα καλά. Τελευταία που γνωριζόμασταν καλύτερα ανακάλυπτα ότι ο χαρακτήρας του ήταν κι αυτός τέλειος και ενδιαφέρον πέρα για πέρα.

"Αμέ! Ναι".

"Ξέρεις, Ερατώ, χαίρομαι που έχουμε έρθει πιο κοντά. Και η αλήθεια είναι ότι είσαι το πιο οικείο άτομο εδώ μέσα για εμένα" ομολόγησε.

Σήκωσα τα μάτια μου μηχανικά και είδα πως η Γιασμίν κάτι έλεγε στον Μπαρίς, αλλά εκείνος δεν της έδινε σημασία αφού κοιτούσε επίμονα εμένα και τον Ανδρέα.

Χαμογέλασα όταν γύρισα την προσοχή μου στον μελαχρινό μου συνεργάτη με τα μεγάλα γαλάζια μάτια. Αυτά σαν να έλαμψαν μόλις ήρθαν σε σύγκρουση με τα δικά μου.

"Και εγώ χαίρομαι πολύ, Ανδρέα".

Ωραία, γίνε πιο ξενέρωτη, μπορείς. Έβρισα από μέσα μου τον ίδιο μου τον εαυτό.

Ο Ανδρέας κοίταξε φευγαλέα τον Μπαρίς και μετά πάλι εμένα.

"Τρέχει κάτι μεταξύ σας;" ρώτησε και έμεινα σιωπηλή. "Ο Μπαρίς είναι ο τύπος που ανέφερες όταν πήγα να σε φιλήσω εκείνο το βράδυ, το βρήκα;" γέλασε λίγο.

Κούνησα θετικά το κεφάλι μου και χαχάνισα αμήχανα τρίβοντας τον καρπό μου. Ευτυχώς βρήκα το θάρρος, στην έξοδό μας του Αγίου Βαλεντίνου, και κατάφερα να του πω ότι δεν είμαι έτοιμη για πολλά πολλά αφού πρόσφατα είχα βγει από μία ιστορία. Ωστόσο έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας από τότε και εγώ δεν λέω να ξεκολλήσω από τον βλάκα τον Μπαρίς.

"Συγγνώμη, Ανδρέα! Είναι πολύ φρέσκο ακόμη για εμένα και δεν θέλω να σε κοροϊδεύω". Και το εννοώ.

Με το ζόρι συγκάτοικοιDonde viven las historias. Descúbrelo ahora