Με το ζόρι συγκάτοικοι

37. Φροντίδα

Μπήκε στο υπνοδωμάτιο μετά από εμένα και τον αγνόησα αφού συνέχισα να φτιάχνω την μικρή βαλίτσα για το ταξίδι. Επίσημο φόρεμα, γόβες, τι άλλο να... Μήπως ξέχασα τίποτα πιο σημαντικό από αυτά; Ο Μπαρίς συνέχισε να μιλάει πάνω από την μουσική του ράδιο που έπαιζε από το κινητό μου. Πάτησε stop και τον κοίταξα εμφανώς ενοχλημένη.

"Μου έχεις σπάσει τα νεύρα, το ξέρεις;" τον ρώτησα.

"Και εσύ τα δικά μου" χαμογέλασε ψεύτικα.

"Ωραία," χαμογέλασα όπως αυτός. "Βγες από το δωμάτιο τότε μέχρι να τελειώσω".

"Ξανθούλα, εγώ σε τέτοια χάλια δεν πρόκειται να σε αφήσω να ταξιδέψεις Αθήνα".

"Δημοκρατία έχουμε. Ό,τι θέλω θα κάνω" είπα με πείσμα. Με κοίταξε με κουταβίσια μάτια και ενέδωσα. "Έλα ρε αγάπη, μην υπερβάλεις. Μια χαρά θα είμαι, θα το δεις" τον καθησύχασα.

Όμως ποτέ κανείς δεν έχει βγάλει άκρη με τον Μπαρίς όταν τον πιάνει το πείσμα του. Είχα εξαντλήσει όλες τις δικαιολογίες και συνέχισε να με ζαλίζει λέγοντας τα δικά του. Γενικά όλο το πρωί το περάσαμε με το να γεμίζω εγώ την βαλίτσα μου για το ταξίδι μου και αυτός να την αδειάζει σπάζοντάς μου ακόμη περισσότερο τα νεύρα.

"Εγώ υπερβάλω ρε Ερατώ; Με δουλεύεις; Δύο μέρες τώρα έχεις βγάλει τα έντερά σου, που σκατά θες να πας ενώ είσαι άρρωστη;" ρώτησε εκνευρισμένος πλέον.

Έπιασα το κομψό, μαύρο τσαντάκι, που μου είχε κάνει δώρο η Ναντίν από την ντουλάπα.

"Έχω κλείσει εισιτήριο εδώ και τρεις μήνες και θέλω να δω την οικογένειά μου. Δεν πρόκειται να μου αλλάξεις γνώμη με τίποτα, σου το λέω για να μην χάνεις άδικα τον χρόνο σου".

Σταύρωσε τα χέρια στο στέρνο του και έσφιξε τις γωνίες του. Δεν ήθελα να τον νευριάζω, μα δεν μου άρεσε να επιμένει. Πρώτα απ' όλους ήξερα καλύτερα τον εαυτό μου εγώ. Μείναμε σιωπηλοί για λίγο και ευχόμουν να μην ανοίξει καβγάς. Τον έβλεπα έτοιμο να ξεσπάσει, αλλά συνέχισα την προσπάθεια να τον αγνοήσω με το να βάζω με προσοχή τα τελευταία πράγματα στην βαλίτσα.

"Έλα ρε μωρό μου..." ξεφύσησα. "Θύμωσες τώρα δηλαδή;"

"Εγώ δεν λέω να μην πας καθόλου Ελλάδα! Αυτό που λέω είναι να αλλάξεις το εισιτήριο για όταν θα είσαι καλύτερα. Έχεις κοιταχτεί καθόλου στον καθρέφτη;" σήκωσε τα φρύδια του.

"Μπαρίς, σε 7 ώρες πετάω. Δεν αλλάζω γνώμη, σου το λέω για να το κόψεις εδώ επειδή με έχει κουράσει".