Με το ζόρι συγκάτοικοι

28. Αποκαλύψεις

Δύο εβδομάδες και κάτι αργότερα,

"Εγώ το βράδυ θα γυρίσω με παρέα. Κανόνιζε να λείπεις" ο Μπαρίς φώναξε από το μπάνιο.

Α, ώστε θα γυρίσει με παρέα το πουλάκι μου. Δεν άργησε ο γλυκός μας γύπας να ανοίξει τα φτερά του.

Άφησα το πιρούνι στην άκρη από το τηγάνι - τα puncakes μύριζαν υπέροχα - και περπάτησα μέχρι τον διάδρομο. Η πόρτα του μπάνιου ήταν πλέον διάπλατα ανοιχτή και βρήκα τον Μπαρίς να ξυρίζεται προσεκτικά έχοντας τεντώσει τον λαιμό του προς τα πάνω.

"Και εγώ έχω κανονίσει να γυρίσω με παρέα" απάντησα με χαμόγελο.

Ψεύτικο μεν, αλλά χαμόγελο.

"Άχου μωρέ, τι γλυκό. Συγκινήθηκα τώρα" ειρωνεύτηκε.

"Μπαρίς, έλεος! Παιδάκι είσαι;" στροβίλισα τα μάτια μου.

Άφησε το ξυραφάκι στην άκρη του νιπτήρα και γύρισε να με κοιτάξει με γεμάτο από αφρούς πρόσωπο. Χριστέ μου, ήταν ένας μάναρος ό,τι και αν έκανε αυτός ο άνδρας. Ξεροκατάπια.

"Να πηδηχτείτε στο σπίτι του δικού σου, εδώ θα πηδιέμαι εγώ" απάντησε και μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα με πλατύ χαμόγελο.

Έμεινα να κοιτάω την επιφάνεια της πόρτας με γουρλωμένα μάτια. Συγγνώμη, τι είπε μόλις ο χυδαίος; Ούτε ολόκληρο μήνα δεν κλείσαμε απ' όταν τα σπάσαμε και μου λέει κατάμουτρα ότι θα φέρει άλλη σπίτι μας και ΕΠΙΠΛΕΟΝ ότι θα το κάνουν;

Αχ θα λιποθυμήσω μου φαίνεται με αυτά που ακούω.

Πήγα να χτυπήσω την πόρτα - επειδή εγώ σε αντίθεση με αυτόν έχω τρόπους - αλλά κάτι άρχισε να μυρίζει σαν καμένο από την κουζίνα. Τεντώθηκα μόλις θυμήθηκα ότι-

ΤΑ ΥΓΙΕΙΝΑ ΜΟΥ PUNCAKES ΜΕ ΑΒΓΟ, ΒΡΩΜΗ ΚΑΙ ΜΠΑΝΑΝΑ καιγόντουσαν εξαιτίας αυτού του γελοίου, του κρετίνου, του-

Έτρεξα πίσω στην κουζίνα όταν άκουσα το νερό απ' το μπάνιο να τρέχει και τράβηξα κατευθείαν το τηγάνι από την φωτιά.

"Μπράβο, Ερατώ. Όχι μπράβο σου" ξεφύσησα απελπισμένη καθώς έπιασα την σπάτουλα από δίπλα.

Ευτυχώς είχα προλάβει να φτιάξω αρκετά προτού τα τρία τελευταία κολλήσουν στον πάτο του τηγανιού. Με την σπάτουλα χρειάστηκε να τρίβω πάνω από τέταρτο να ξεκολλήσω τα καμμένα απομεινάρια.