𝗛𝗲𝗿 𝗘𝗻𝗱𝗹𝗲𝘀𝘀 𝗠𝘂𝘀𝗶𝗰: #1

15:Missed and Ignored

Chapter 15:Missed and Ignored

_________________________

"Namiss kita," wika ko saka kumawala sa yakap.

Yumuko ako at pinaglaruan yung kamay ko habang may pinipigilan na ngiti. I pursed my lips saka tumingin sa kaniya. Parang gusto kong magpalamon sa lupa.

He was looking at me in disbelief, but seconds later he chuckled and ruins my wet hair, "I missed you too." Saad niya habang nakangiti.

"B-bakit hindi moko binisita?" Tanong ko kapagkuwan, habang siya naman ay pinaandar ang kotse at nagsimula ng umandar.

"Sorry. I was going to visit you but something came up. Disney princess ka naman eh. Mabubuhay ka." Wika niya habang palipat lipat ng tingin sakin at sa kalsada. Sinabayan niya yun ng tawa na nagpainis sakin.

I glared at him harshly, "Dami mong alam. Yelo ka naman." I smirked playfully while looking at him.

"What a vulgar woman. Pero seryoso, I wanna visit you. But naging busy ako kasi may inutos si m-mommy."Saad niya habang patuloy pa rin sa pagmamaneho.

Narinig kong napabuntong-hininga siya,"Tch. Ilang araw? Five days? Grabe naman yan."I seriously answered.

"Ah. K-kasi—"

"No. Wag ka nang magpaliwanag. I'm not your girlfriend anyway. Tsaka the last time I check you told me that I'm not capable of being your friend—"

"Hindi ko sinabi yon ah!—"

"Well ganon yung pagkaintindi ko! Pinaghirapan kong sagutin yun eh. Ayaw ko ng makipagkaibigan. But then you came? Naiintindihan mo bah? Langya kasalanan ko pa." Sagot ko naman sa kaniya, ayaw kong makita niya akong umiiyak kaya pinigilan ko.

A sad smile nalang.

Mabilis kong pinahid yun at tumawa ng pagak. "Wag ka ng sumagot, ihatid mo nalang ako."

Tumingin nalang ako sa labas. Grabe, pinaghirapan ko yun eh. Kahit nasa hospital ako, iniisip ko pa rin yung sinabi niya sakin. Minsan na rin ako na trauma sa pakikipagkaibigan. Tapos, dumating siya. Tinanggap ko. Tapos, ang dali lang para sa kaniya na sabihin sakin yon? Tss.

"J-jas. Sorry—nabigla ako nun okay? Pagod ako sa traini—trabaho ko nun. Hindi ko man lang nasabi sayo. Hindi mo alam kong paano ako nagsisi. It was guilt tripping me." He said while looking at the road.

"Bakit?"

"A-anong bakit?"Tanong niya at tumingin na sakin.

"Bakit? Sinabi ko bang magsalita ka?" Tanong ko sakanya.

Ang tigas ng ulo ah. Sabing wag magsasalita eh. Para talaga kaming mga aso't pusa. Kanina lang parang romantic tapos mayamaya parang mga boxer kung mag-away.

"Oo na."

I looked at him na parang nagmamaktol na bata. I laughed at my thoughts kasi para siyang batang inagawan ng laruan.

"Anong oo na?"

"Sorry na. Kasi naman eh." He answered as he ruins his hair aggressively. "I want to visit you pero sinuntok kasi ako ni Justin. And hindi lang yon. Your mom can kill me by her glares." He looked away.