30: Imahe

20 4 13
                                    

Chapter 30: Imahe

“What?!”

It was my first time shouting in public places. Napatingin agad ang mga taong kumakain sakin, but I don't mind. I was so shocked right this moment.

“‘Wag kang sumigaw... I'm afraid Jas, baka malaman ni daddy and he'll kick me out of the house.” wika niya at umiyak na.

Hell no! Ano bang nasa isip ni Autumn at pumasok siya sa state na di niya kayang panindigan?

“Autumn. Breath,” I said when I saw her catching her breath. “Autumn huminga ka nga!”

After a minute, she calmed down. She leaned her head on the table after drinking the tea. “I’m so done bes. I'm going outside na, what about my baby? I don't know what to do,” she said still sobbing.

I don't know Autumn, “Ilang weeks na?” I asked.

“2 Months.”

Justin, what have you've done?

“Who’s the father?” I asked while seriously looking at her. I mean, I could throw some shits away right now.

There was hesitation in her eyes before she sighed, “I— Si ano, Si—”

“Hi, girls,” Sumingit bigla si Ice. I glared at him secretly. Tumingin siya kay Autumn, “W-what happen?” Tapos lumingon siya sakin.

I saw how ruthless my eyes were in the mirror. I lowered my head as I drank the Iced tea. Kailangan kong maging masaya eh, pero bakit parang hinang hina ako? Ano ba naman Jasmine, this is your time to shine! Kayo naman ni yelo ang maging masaya.

Nakita kong parang naiiyak na naman si Autumn, tumayo siya at ngumiti sakin. “Thank you bes, I'll talk to you other time nalang, enjoy your date. Bye bes...” She then walked away.

Napatulala naman ako sa upuan. ”Are you okay babe?” Ice asked.

I sighed, “Nah, I'm so tired. Can we go home na?” I asked politely.

He sighed too, “But I thought, nevermind, let's go.”

Hinawakan niya nalang yung kamay ko at pinatong sa jacket niya. He said na ang lamig daw ng kamay ko which is true. I don't know why I'm so cold. He patted my head, as he gave me an assuring smile.

I wasn't so sure if I'm happy. But I will, for my bestfriend. Maybe, forever na nila to. I should be super happy!

Sunakay na kami sa kotse at sinuot niya naman yung jacket sakin. He started the engine at ako naman ay napatingin sa kaniya. He's been very silent kanina pa, I'm gonna ask him but later.

Naalala ko na naman yung sinabi niya sa mall nung bago pa kaming magkaibigan.

“Ice diba sabi mo sakin nun na pag may girlfriend kana ipapakilala mo sa mommy mo?” tanong ko. I was trying to forget it but I can't!

Ano ba tong tumatakbo sa araw na to? Why do I have to suffer all of this? Sapat naba yung limang buwan na pahinga? Tangina naman oo. Una, yung ex girlfriend ni kuya, pangalawa si Autumn, and this... I don't know why it came out in my mouth.

“Ah... yon? I'm sorry Jas.”

“Sorry? For what? Bat ka nanghihingi ng pasensiya?” I adjusted my seat so that I can look at his face.

Nakatingin na siya sa daan ng seryoso, napapalunok at napadaing naman siya nung hinampas ko yung braso niya.

“Sasagot ka o hindi?”

Tumawa naman siya ng mahina, “Jas, pwede bang wag muna natin pag usapan to? I'm tired too, kulang ako sa tulog,” It was my first time hearing that from him.

𝗛𝗲𝗿 𝗘𝗻𝗱𝗹𝗲𝘀𝘀 𝗠𝘂𝘀𝗶𝗰: #1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon