23: Likes

28 9 36
                                    

Chapter 23: Likes

"Well, mine's not friendship."

I remained myself stoic with even breathing, even his words is actually uncontrollable to me.

"So you mean? You want me to be your cousin?" I asked.

He chuckled, "Nevermind, ang manhid mo," sabi niya't binulong.

"Huh? Ano yon?" sigaw ko ng maglakad naman siya patungo sa line. Iniwan ako dito ng nag iisa.

Bipolar.

"Wala!" sagot niya ng makatingin siya sakin. He was playfully looking at me, I think? teasing? What the.

Dali dali kong tinapos yung pagkain ko at mabilis na ininom yung tubig. He was still pumping the water dispenser. Tumawa siya nung makita niya yung mga friends niya.

Nagulat ako ng makita ko siyang tumingin siya sakin at tumango. He smiled at me, mas lalo tuloy akong na starstruck. I can feel that someone's forcing him to go pero todo iling niya at tinuro ako. Nahiya tuloy ako at napaiwas ng tingin. Fuck! Hindi ako ganito noon! I would literally smile if ever.

Tumayo na ako at tumingin sa kaniya, he was still doing that fist bump thing sa mga kaibigan niya. Naglakad na ako patungo sa classroom when I accidentally bump to someone.

I know this person, but I can't tell kung asan ko siya nakita, bigla tuloy sumakit yung ulo ko. I can hear my heartbeat slowing, someone shouting unclearly, and faint footsteps coming. Ohmy, what's happening?

Pumitik bigla yon at natauhan ako, "Hey? Are you okay?" he was too worried about me. I can see in his eyes, the shade of the sun started to embrace him, "Hey Jas. Please listen," saad niya.

"H-huh? I'm fine, I'm a little bit dizzy, but I'm fine."

"Are you sure? Gago yon ah, di ka man lang tinulungan parang nagmamadali," saad pa niya at lumilingon lingon. "Sure ka?" bumalik ang mata niya sakin at tinanong uli ako.

I drank the water and nodded, "Yea."

"Bat mo kasi ako iniwan dun pre! You we're trying to ignore me? Bakit ba?" tanong niya habang nakapameywang sakin.

"Shut up idiot, I'm not ignoring you! Tapos na akong kumain no," palaban kong sagot. Well, yeah totoo naman na tapos na akong kumain pero slight din na iniiwasan ko siya.

He was about to reply when someone called me. Lumingon ako dun at nakita si Angela na nakangiti sakin habang naglalakad, she greets students who greeted her too. She's very angelic! Ang ganda niya lalo na kapag naka uniform siya.

"Mr. Reyes called you babe, it's about the debate coverage," she said as she smiled at me and landed her eyes to Ice.

"Hey there J—"

"Ah? Tinawag kayo? Sige go Jas, I know you can do it. Ikaw pa. Thank you for eating with me," sabi niya't parang nagmamadali. "Hey Angela," tango niya pa kay Angela.

"H-hey..." parang napahiyang ani niya kasi di man kang natapos sasabihin niya.

Tango lang ang sinagot ni Ice at kinindatan ako, I looked at Angela who's still confused about  him, "What happen to that guy? He's so cold when he's talking to us samantalang ikaw jusko, parang bakla," taas pang kilay ni Angela at tumawa. Natawa nadin ako pero parang nagproseso sa utak ko kung anong sinabi niya.

"Eh? Anong sakin?" Tanong ko.

"Huh? Edi sayo! Sayo, kay Jasmine, yeiiii, kay Jasmine lang kakalampag haha!" tukso pa niya sakin pero napa buntong hininga nalang ako. Isa pa to! parang si Sabrina din.

𝗛𝗲𝗿 𝗘𝗻𝗱𝗹𝗲𝘀𝘀 𝗠𝘂𝘀𝗶𝗰: #1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon