Wrong Number

Chapter 32

CHAPTER 32

Yohann's POV

Tinawagan ako ni Lexie na nasa ospital daw ang ate ko. Hindi ko inakala ang nangyari at dali dali kong sinabihan si mommy at daddy. Agad kaming pumunta sa ospital at nadatnan naming nasa operating room na sya. Umiiyak na kami dito habang nagdadasal na sana maging successful ang operation nya.

Its been 1 hour at hindi pa din lumalabas ang doctor.

Lumipas ang ilang minuto at bumukas ang pintuan ng operating room. Pumunta sa amin ang doctor.

" Are you Nicole's parents?" while pointing my mom and dad

"Yes" sagot naman ng mommy ko

"The operation was successful. We use a ventricular assist device, it is just an alternative way for Nicole who are unable to have heart transplant. VADs is a temporary treatment for people waiting for heart transplant. I cant guarantee you of how long this device last. My advice to you, take Nicole to another country so that veteran doctors can take care of her. Maybe there is a heart donor also so that you can still save her precious life. "

"Pero paano yan doc? Wala pa kaming alam sa mga ospital sa ibang bansa."

"Don't worry I can refer you a well-known hospital. There is also an air ambulance chopper that will take you to that hospital. "

"Kailan po doc?"

"Bukas."

I was devastated by what I heard. I know my parents will do everything to save my sister.

Nilingon ko sila Lexie at namumugto na ang mga mata nito.

Napapunas ako sa aking mga luha.

Ate Nics gumising ka naman. Lumaban ka andito pa kaming nagmamahal sayo. Pleaseee.. Wag mo kaming iwan.

Fast forward

Nag-impake na si mommy para sa mga gagamitin doon at si daddy naman nagbook na ng room malapit sa ospital. Pagkatapos makuha ang lahat ng gamit ay agad kaming bumalik sa ospital. Inilabas ang ate ko sa ICU habang may nakalagay na oxygen sa kanya. Biglang tumulo ang luha ko. Kung pwede lang ako ang nandyan para hindi na sya nahihirapan.

Ipinasok na sya sa ambulance chopper at sumunod naman kami sa kanya. Hinawakan ng mommy ko ang kamay nya habang kinakausap ito kahit na wala itong malay.

"Anak, lumaban ka ha. Wag mo kaming iwan. Gagawin namin ng daddy mo ang lahat para maligtas ka."

--

Two hours after the flight my ate Nics was rush in the Emergency Room. Andito na kami sa ospital na ni refer ng doctor sa amin.

"What is the patient's name?" pagtatanong ng doctor sa nurse na kasama nya.

"It's Jade Nicole Chua, doctor"

Humarap ito sa amin..

"Jade Nicole Chua needs a surgery right away. She is so lucky because we have a patient that is brain dead and the family decided to give up and donate the patient's organs. The heart transplant must occur within 4 to 6 hours after the donor heart is recovered."

I am thankful for that kasi may chance na maliligtas ang ate ko.

Timothy's POV

Papunta na ako sa ospital para kumustahin si Nicole. Bumili ako ng flowers para sa kanya. Excited akong bumaba sa sasakyan ko at pumasok sa ospital habang may dala akong flowers.

"Can I ask where Jade Nicole Chua's room ?"

"Sorry sir but Nicole was referred to another hospital" nalungkot ako sa aking narinig. Bakit ang bilis.

"Saang hospital po ba?"

"Sa U.S po. " ano? Tama ba pagkarinig ko?

"Wait. U.S? You mean United States?"

"Yes po. She was referred by her doctor kasi hindi sapat yung ventricular assist device na inattached sa kanya and she needs heart transplant po talaga. "

Nanlumo ako. Nabitawan ko ang dala kong bulaklak. Mahal bakit hindi mo ako hinintay. Kung naririnig mo ako ngayon dapat lumaban ka. Hihintayin kita sa pag uwi mo mahal.

--Fast forward--

Wala na akong balita kung anu man ang nangyari kay Nicole. I tried to reach out Lexie and Sean pero hindi nila ako kinakausap. I always pray to God na sana okay lang sya.

It's our graduation day and nag expect ako na pupunta sya but No, walang Nicole na nagpakita.

My classmates were so happy celebrating their graduation day pero ako? Eto mukhang mababaliw na kakaisip kung anong gagawin ko masigurado ko lang na okay ang mahal ko.

Andito ang parents ko tsaka si Kaitlyn. They were so happy.

"Anong kukunin mong course anak?" pagtatanong ng mommy

Hindi ako nakafocus sa mommy ko kundi inilibot ko ang mga mata ko sa kada sulok ng venue baka sakaling makita ko sya.

Unang kita ko pa lang alam kong sya na ito. Nakatalikod ito sa akin pero malayo ang agwat naming dalawa. Dali dali akong tumakbo papunta sa kanya pero sa ka dami dami ng taong andon hindi ko na sya naabutan. Hindi ko guni guni yun,I'm sure si Nicole yung nakita ko.