Garden Of Hope (Paradise Series #1)

Chapter 23

C H A P T E R 2 3
━━━━━⋇⊶⊰♡⊱⊷⋇━━━━━

"What a sweet scene here," he playfully said.

Mabilis pa sa alas-kwatro siya humiwalay sa yakapan nilang magkakapatid at tumayo. Nang makita niya ang dad niya agad niyang pinatayo ang dalawa at tinago sa likuran niya. 

Ramdam niya ang matalim na titig ng dad niya sakaniya. Pero imbis na matakot at iwasan iyon ay nilabanan pa iyon ng walang pag-aalinlangan. 

Now, dad, she will not show you the real Chrysanta that you always down and insulted. Gone that Chrysanta who always crying over simple insult words coming from her dad. Gone that Chrysanta who's always scared of her dad's eyes, and scared of the presence of her dad.

Napataas ang makapal nitong kilay dahil sa inasta niya. 

"You have confidence now to fight me, Chrysa-" 

"Yes, I have, dad," she said confidently.

Napa-awang ang labi niya dahil sa biglaang pagsasalita niya. Ilang minuto sila naglabanan ng titgan. 

As usual, sobrang seryoso ng mukha nito. Walang kang mahahanap na ngiti o ano mang emosyon sa mukha. Never niyang nakita ang ngiti nito at hindi niya na hihilingin na makita ang ngiti nito. 

"Wow. You amazed me Chrys-" 

"What do you want?" she bored asked.

Sa totoo lang ay ayaw niya nang marinig ang pangalan niya mula sa boses at bibig ng dad niya. She hates hearing her name in the voice of her dad. 

"Where did you get your confidence Chy-" 

"Oh, come on. Don't call me by my name. It's so disgusting to hear that coming from your fucki- I mean, In your disgusting mouth." Muntik na siyang magmura kung hindi niya lang naaalala na nakikinig pala ang kapatid niya. 

At sa inaasahan ay naging madilim ang mga mata nito at mas lalong tumalim ang titig sakaniya. Kung naging kutsilyo lamang ang mata nito ay kanina pa siya nakabulagta habang naliligo sa sariling dugo. Nakita niya pa ang pag-igting ng panga nito sa galit. 

Walang kareac-reaction ang mukha niya habang nakatitig lamang sa galit niyang tatay. Ngunit sa loob-loob niya ay halos kumalas na ang puso niya sa laman loob niya dahil sa mabilis na pagkabog dahil sa kaba. 

He's just showing what his dad really wants to be her. She doesn't want to show the real Chrysanta anymore because her dad didn't deserve to be treated by real Chrysanta.

The real Chrysanta is kind. And her dad doesn't want her to be kind, that's why he didn't deserve to be treated kindly.

 "What did you just fuck-" 

"Oh, nandito pala kayo!" malakas na sigaw ng isang pamilyar na boses. 

Napakurap ng ilang beses ang dalaga mang makita ang sobrang pamilyar na mukha. Mas lalo niyang na miss ang mom niya nang makita ang tita niya. 

"Mukhang pagod na pagod ka, kuya," nakangusong sabi ng tita niya at bumesa sa dad niya. 

"Tita Sequoia!" malakas na sigaw nang dalawa niyang kapatid at tumakbo palapit dito. 

Agad namang lumuhod sa sahig si Sequoia sa sahig at sinalubong ng yakap ang dalawa. 

"Na miss ko na ang mga pamangkin ko!" At hinalik-halikan niya ang dalawa. 

Kahawig nito ang mom niya kaya hindi mas lalong makaramdam ng pangungulila. gustong-gusto niya nang makita ang mom niya ngunit siguradong hindi pa ngayon ang tamang oras paramagkita sila.