Teach Me Tacenda (Teach Series #5)

Kabanata 23

Warning: Sexual abused.

Kabanata 23:

"Please s-stop!" My voice cracked as I tried to push away the man on top of me.

Pinilit kong pumasag habang gumagala ang kamay niya sa aking batang katawan. Ramdam ko ang mainit niyang palad, pilit pinipisil ang mga pribado kong parte, mula sa dibdib hanggang sa ibaba. I awoke when someone approached my bed, and the next thing I know, someone covering my face with a pillow so I wouldn't see him.

Kinilabutan ako nang maramdaman ko ang mainit niyang hininga sa aking leeg, suminghap siya roon saka mahinang tumawa.

Nasaan si Ate? Sino 'tong nakapasok sa bahay? Anong gagawin ko?

Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kung ano-anong sernarya ang pumasok ang naisip ko.

Ang huli kong naaalala ay nagkasagutan sa kusina kanina si Kuya Travis at Ate Aryan bago ako umakyat sa aking kwarto at nagising lang dahil sa mabibigat na yabag sa aking kwarto.

Isang lalaki lang ang naisip kong pwedeng makapasok sa bahay. Siya lang ang malayang makakagawa nito.

Pinilit kong sumigaw pero balewala iyon dahil sa unan na nakadagan sa aking mukha, ang tangi kong naisip ay mamamatay na ako. I silently pleaded and prayed that if this is my last night, don't make it brutal, don't give this man what he wants.

Just kill me.

Hindi ko alintana kung magsugat-sugat ako o masaktan niya ako pabalik. I punched, kicked and scratched him.

Kung masasaktan niya ako ay sisiguraduhin kong masasaktan ko rin siya pabalik.

Ang luha ko ay sunod-sunod nang tumulo kasabay ng piping sigaw nang mahawakan niya ako sa pribadong parte.

The man was so strong, he gripped my waist and flipped me over without a warning.

Natanggal ang unan na tinabing niya sa aking mukha, sinubukan ko siyang lingunin habang umiiyak pero kaagad niyang tinakpan ang mata ko gamit ang kanyang matigas na kamay.

I'm so scared, I'm gonna die.

"N-No! Please! Let me go! L-Let me!" I cried.

Ramdam na ramdam ko ang malaki niyang katawan sa aking likuran, halos bumaon ang mukha ko sa aking kutson.

Mas lalo akong kinalibutan ng maramdaman ang mainit niyang hininga sa aking batok. He kissed my neck while covering my eyes tightly, sinubukan kong tumayo para maalis siya sa aking likuran pero walang silbi, hindi siya natinag at pakiramdam ko ay mas nanggigil pa siya dahil lumalaban ako.

Umiyak ako nang umiyak, wala akong magawa.

Nagagalit ako para sa sarili ko.

"Hush, love," he whispered.

Sobrang lalim ng kanyang boses, hindi ko halos marinig dahil sa pag-iyak ko ang sinabi niya. May mga binubulong siya pero wala na ako maintindihan pa, pakiramdam ko ay mawawalan na ako ng malay dahil hindi na ako makahinga, ang huli kong naaalala ay ang pabango niya.

Sigurado akong hindi ko makakalimutan ang amoy na 'yon, ang amoy ng lalaking sumira sa akin. Sumira ng tiwala ko, ng kabataan ko.

Nang magising ako ay nag-aalalang mukha ni Alas ang bumungad sa akin. Nakaupo na siya sa gilid ng kama habang hinihimas ang aking ulo, gumagalaw ang kanyang panga.

Mas lalo akong napaiyak dahil buhay pa ako. Na panaginip lang 'yon, na tapos na 'yon, na nalagpasan ko 'yon.

"It's okay. You're safe, love. No one can hurt you," he mumbled while removing hair strands on my wet face.