Teach Me Tacenda (Teach Series #5)

Kabanata 24

Kabanata 24:

"Bakit hindi ka makasagot, Alas? You want me to be honest with you, but what about you huh? Sino ka ba talaga Alastair Jamall Dela Torre? Who are you?" malumanay kong tanong habang hawak ang kanyang pisngi.

Naramdamann ko ang paggalaw ng kanyang panga habang nakatingin sa akin animong nananantiya.

Hindi siya makapagsalita kaya mas nasaktan ako, totoo lahat. So, tama ang lahat ng hinala ko?

Nakaawang ang kanyang labi, hindi inaalis ang tingin sa akin na para bang hindi pa niya tuluyan napo-proseso ang sinabi ko.

"Do you know what type of woman you're in love with? Siguro nga baliw ako pero hindi ako tanga, Alas. I observed every details from day one, lahat ng sinabi at ginagawa mo ay alam ko pero hindi ko maintindihan kung bakit ako? So now, tell me huh, be honest with me, b-bakit ako?" nanginig ang boses ko.

Pakiramdam ko ay nanuyo ang aking lalamunan sa samu't saring emosyon. Hinimas ko ang kanyang pisngi, napapikit siya sandali na para bang sinusulit ang oras at nang dumilat ay tipid siyang ngumiti.

"Ano bang sinasabi mo, Love? You okay?" tanong niya sa malumanay na boses, hinimas niya ang aking buhok.

Sandali ko siyang tinitigan saka ko dahan-dahan ibinaba ang aking kamay.

At least I tried, Alas. I'm giving you a chance to ready yourself. Kung hindi ka pa handa ay iintindihin ko, maiintindihan ko, iintindihin kita hanggat kaya ko.

Hinuli niya ang kamay ko kung nasaan ang singsing na ibinigay niya saka iyon hinalikan. Seryoso ang kanyang mukha, wala akong mabasa na kahit ano.

Kung kinakabahan ba siya o natatakot.

I'm good at reading emotion, and I can say that he's good. Wala akong mabasa kahit ano, parang totoo ang sinasabi niya. Na wala talaga siyang alam sa aking tanong.

Hindi ko na alam kung anong paniniwalaan ko.

"So I was wrong," I sighed. "Baka nga nag-o-overthink lang ako. Kasi imposible naman na may connection ako sa adoptive father mo and maybe I was wrong too about you, being engaged. I assumed because of the marks on your finger," I said to him.

Hindi siya kaagad nagsalita, gumalaw ang kanyang panga.

"When I was in college, I had a promise ring. I gave myself a promise ring, which I removed when I graduated." His voice sounded so sincere.

"Is that so?" nakangiting tanong ko.

Dahan-dahan akong umalis sa kama, hind siya nag-angat ng tingin. Mabilis akong pumasok sa banyo at doon na sunod-sunod na tumulo ang luha ko dahil sa pinaghalong galit at kaguluhan.

Damn, why I'm in love with him this much?

Na kahit alam kong may tinatago siya ay hinihintay ko pa rin na maging handa siyang sabihin 'yon. Na naiisip kong baka hindi naman tungkol sa akin ang tinatago niya at hihintayin ko ang paliwanag niya pero sino bang niloko ko? Alas, he won't tell me anything 'till he succeeds.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal sa loob ng banyo upang kumalma, paglabas ko ay wala na siya sa kwarto.

Kinalma ko ang aking sarili hanggang hapon, inabala ko ang sarili ko sa pagsama sa mga kasama ko sa institution. Sa pag-alalay kay Kevin at paggawa ng activity nila at hindi ko na muling nakita si Alas ng araw na 'yon, alam kong iniiwasan niya ako.

Akala ko ay sa gabi ay uuwi siya, na magigising ako sa kalagitnaan ng gabi dahil sa yakap niya pero hindi iyon nangyari.

Hindi siya umuwi sa akin.